Letrox

Letrox jest dostępnym na receptę preparatem, który w składzie zawiera lewotyroksynę sodową, czyli syntetyczny hormon, który działa tak samo jak hormon produkowany przez tarczycę. Jest to środek dostępny wyłącznie na receptę, który przepisywany jest przez lekarza między innymi w celu terapii niedoczynności tarczycy. Dostępne są opakowania leku Letrox zawierające tabletki o różnej zawartości substancji czynnej, jednakże to lekarz ustala odpowiednie dla pacjenta dawkowanie leku, w oparciu o jego wiek, masę ciała, przyczynę stosowania i indywidualną reakcję organizmu na terapię. Co warto wiedzieć o tym leku, jego dawkowaniu i sposobie zażywania, a także wskazaniach i przeciwwskazaniach do jego przyjmowania? Jakie lek Letrox może mieć skutki uboczne i czy można bezpiecznie zażywać go z innymi lekami?

Letrox – czym jest i kiedy się go stosuje?

Lek Letrox to preparat hormonalny przepisywany w przypadku stwierdzenia zaburzeń pracy tarczycy. Substancją czynną tego środka jest lewotyroksyna sodowa. Jest to syntetyczny hormon, będący odpowiednikiem naturalnego hormonu produkowanego przez tarczycę. Działanie lewotyroksyny syntetycznej jest takie samo jak działanie hormonu tarczycy i polega na stymulowaniu metabolizmu, wzrostu i rozwoju organizmu. Oprócz lewotyroksyny w skład leku Letrox wchodzą również substancje pomocnicze. Szczegółowa lista tych substancji znajduje się w ulotce dołączonej do preparatu – substancje pomocnicze mogą różnić się w różnych dawkach substancji czynnej leku Letrox. 

Wskazaniem do stosowania leku Letrox jest przede wszystkim niedoczynność tarczycy o różnej etiologii, jednak lekarz może przepisać go także w przypadku terapii pomocniczej przy nadczynności tarczycy (w chorobie Gravesa-Basedowa, jako terapia skojarzona z tyreostatykami po uzyskaniu u pacjenta eutyreozy). Lek ten może być również stosowany, gdy tarczyca funkcjonuje prawidłowo (eutyreoza), ale konieczne jest np. w leczenie wola łagodnego lub stosowanie leku prewencyjnie w celu ochrony przed wznowieniem wola w przypadku pacjentów pozabiegowych. Lek Letrox może stosowany być również w terapii nowotworów tarczycy, w tym zarówno w terapii zastępczej, jak i w terapii supresyjnej, ponadto może być również wykorzystany do testu supresyjnego w czasie diagnostyki pracy tarczycy (np. nadczynności tarczycy).

E-recepta online na Letrox 

Letrox jest lekiem dostępnym wyłącznie na receptę. By go otrzymać, konieczne są ewidentne wskazania do jego zażycia i jednocześnie brak przeciwwskazań zdrowotnych do jego przyjmowania, dlatego decyzję o przepisaniu pacjentowi tego leku podejmuje lekarz, który zna historię zdrowotną pacjenta, jego alergie i przyjmowane przez niego leki. Ze względu na to, że w zdecydowanej większości przypadków lek z lewotyroksyną musi być zażywany do końca życia, konieczne jest stałe pilnowanie ilości leku w domowej apteczce. Pacjent nie musi jednak każdorazowo udawać się na stacjonarną wizytę lekarską, by otrzymać receptę na kontynuację swojej terapii, co czasem z różnych względów bywa utrudnione. Jeśli wyniki badań pacjenta są aktualne i nie odczuwa on dokuczliwych skutków ubocznych aktualnej terapii, możliwa jest również e-recepta na Letrox. Sprawdzi się to między innymi w przypadku problemu z dostaniem się do swojego lekarza ze względu na długie kolejki, ponadto taka recepta online to także sposób na uniknięcie wizyty stacjonarnej w czasie zwiększonej zachorowalności na choroby wirusowe (gdy pacjent nie chce zarazić się w przychodni). Recepta przez Internet na Letrox jest dokumentem pełnoprawnym, który może być bez problemu zrealizowany w każdej aptece. By zrealizować taką receptę, wystarczy podać farmaceucie kod SMS i swój numer PESEL lub kod kreskowy znajdujący się w informacyjnym wydruku e-recepty, który przyjdzie do pacjenta w wiadomości mailowej. 

Dawkowanie leku Letrox

Lek Letrox dostępny jest w postaci tabletek okrągłych i lekko wypukłych. Są to tabletki białe do lekko beżowych, które posiadają z jednej strony linię podziału, a z drugiej strony wytłoczone oznaczenie zawartości substancji czynnej (50/75/100/125/150). Naciśnięcie takiej tabletki palcem sprawia, że pęka ona wzdłuż linii podziału, co pozwala na uzyskanie 2 równych dawek. Dostępne są tabletki Letrox o różnych dawkach substancji czynnej:

• Letrox, 50 µg, 50 tabletek,
• Letrox, 75 µg, 50 tabletek,
• Letrox, 100 µg, 50 tabletek,
• Letrox, 125 µg, 50 tabletek,
• Letrox, 150 µg, 50 tabletek.

Letrox w postaci tabletek przyjmowany powinien być przez pacjenta doustnie, najlepiej na czczo i przynajmniej 30 minut przed posiłkiem, ponieważ jednoczesne przyjmowanie go z posiłkiem może negatywnie wpłynąć na zakres wchłaniania lewotyroksyny. Tabletkę można popić niewielką ilością wody. Jeśli tabletka ma być przyjmowana przez niemowlęta i dzieci, które mają jeszcze trudności z połykaniem, możliwe jest przygotowanie zawiesiny leku bezpośrednio przed jego podaniem. W tym celu należy rozpuścić tuż przed podaniem pokruszoną tabletkę w około 10-15 ml wody i podawać taką zawiesinę dziecku z dodatkową dawką płynu (5-10 ml) do popicia. Dzieci również obowiązuje zasada zachowania przynajmniej 30 minut od przyjęcia Letrox do posiłku.

Dawkowanie leku Letrox zależne jest od stanu zdrowia pacjenta i jego wieku oraz wagi, zdiagnozowanej przypadłości, a także indywidualnej reakcji organizmu pacjenta na terapię lewotyroksyną. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku podawania leku Letrox pacjentom w podeszłym wieku, a także pacjentom z ciężką i trwającą długo niedoczynnością tarczycy oraz osobom, które zmagają się z chorobą wieńcową serca. Lekarz, w oparciu o wyniki badań, indywidualnie dobierze dawkę, która będzie odpowiednia dla pacjenta, a także będzie monitorować terapię, zwracając uwagę na wyniki krwi. Terapię rozpoczyna się zwykle od niewielkich dawek leku, a następnie w dużych odstępach czasu dawki się zwiększa, o ile zachodzi taka potrzeba, aż do osiągnięcia dobowej dawki podtrzymującej.

U dorosłych w przypadku niedoczynności tarczycy zaczyna się od dawki początkowej 25-50 µg na dobę, a następnie zwiększa się ją stopniowo o 25-50 µg co 2-4 tygodnie, aż do uzyskania dawki 100-200 µg na dobę, zależnie od stanu pacjenta i potrzeb jego organizmu. U dzieci i młodzieży z nabytą niedoczynnością tarczycy zaczyna się od dawki początkowej 12,5-50 µg na dobę i stopniowo zwiększa się ją w razie potrzeby, dostosowując ją do wieku dziecka, jego wyników i masy ciała. Jeśli chodzi o noworodki i niemowlęta z pierwotną niedoczynnością tarczycy, podaje się zwykle na początku 10-15 µg leku na kilogram masy ciała przez pierwsze trzy miesiące życia, a następnie stopniowo dostosowuje się dawkę do wyników badań, wagi dziecka i jego wieku. 

Dawkowanie leku Letrox w przypadku innych wskazań lekarz ustala indywidualnie. W terapii wspomagającej przy nadczynności tarczycy z tyreostatykiem zwykle stosuje się 50-100 µg substancji czynnej na dobę, w przypadku zażywania leku w leczeniu lub profilaktyce wola zalecana dawka to 75-200 µg na dobę, a w przypadku pacjentów z tarczycą usuniętą w związku z nowotworem złośliwym lekarz może przepisać dawkę 150-300 µg substancji czynnej leku na dobę. Jeśli chodzi o test supresyjny dotyczący nadczynności tarczycy, dawka dobowa to 200 µg substancji czynnej, stosowane przez 14 dni.

Czas leczenia lekiem Letrox również zależny jest od zdiagnozowanej przyczyny zażywania preparatu. W przypadku niedoczynności tarczycy lub wycięcia nowotworu złośliwego, zwykle pacjent musi lewotyroksynę zażywać do końca życia. Profilaktyka lub terapia wola mogą trwać kilka miesięcy do kilku lat, ale mogą również być kontynuowane do końca życia. 

Działania niepożądane przyjmowania leku Letrox

Preparat Letrox, jak każdy inny lek, może mieć działania niepożądane, których pacjent musi być świadomy, zanim rozpocznie terapię. Jeśli dawka leku zostanie dobrana prawidłowo i jego zażywanie będzie kontrolowane, działania niepożądane Letrox są mało prawdopodobne. O wszystkich skutkach ubocznych, które mogą wystąpić u pacjenta w czasie zażywania lewotyroksyny informuje producent w ulotce dołączonej do preparatu. Wszelkie działania niepożądane należy zgłaszać lekarzowi lub farmaceucie. Lekarz zdecyduje wówczas o ewentualnej konieczności zmiany dawkowania leku lub o przerwaniu terapii.

• Do bardzo częstych skutków ubocznych leku Letrox (częściej niż u 1 na 10 pacjentów) zaliczyć można ból głowy, kołatanie serca oraz bezsenność.
• Często pojawiającymi się skutkami ubocznymi (rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów) są nerwowość i tachykardia.
• Rzadko (rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów) występuje zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe (najczęściej dotyczy to dzieci, które zażywają Letrox). 
• Należy mieć również na uwadze, że Letrox może mieć także skutki uboczne, których częstotliwość występowania nie jest możliwa do określenia przy aktualnym stanie danych. Pacjenci przyjmujący Letrox wymieniają takie działania niepożądane jak np. arytmie, problemy skórne (pokrzywka, wysypka), zmiany zachowania (niepokój), problemy z układem pokarmowym (wymioty, biegunki), dolegliwości mięśniowe (osłabienie lub kurcze mięśni), uderzenia gorąca, zmniejszenie masy ciała, zaburzenia miesiączkowania, a także gorączkę i nietolerancję wysokiej temperatury. Dodać do tego należy również ryzyko osteoporozy w przypadku wysokich dawek leku i długotrwałej terapii, co dotyczy zwłaszcza kobiet w czasie pomenopauzalnym), a także nadmierną potliwość oraz drżenie. Może dojść również do zapaści naczyniowej w przypadku wcześniaków o małej masie urodzeniowej. 

W przypadku źle dobranej dawki lub przedawkowania leku Letrox może dojść do tachykardii, drżenia czy bólów wieńcowych, ponadto pacjent może zauważyć bezsenność, nadmierne pobudzenie, spadek masy ciała oraz biegunkę. Dojść może również do zaburzeń rytmu serca i przewodnienia. Pojawienie się tego typu działań niepożądanych jest wskazówką do zmniejszenia dawki leku lub zaprzestania jego przyjmowania na kilka dni, a następnie wznowienia terapii ze słabszą dawką. Jeśli pacjent ma nadwrażliwość na składniki leku, zaobserwować może pokrzywkę lub wysypkę, ponadto pojawić może się u niego obrzęk krtani i skurcz oskrzeli, a także wstrząs anafilaktyczny. 

Koniecznie trzeba zaprzestać przyjmowania leku, jeśli pacjent zaobserwuje takie objawy jak świszczący oddech, obrzęk twarzy, powiek, warg, a także trudności w oddychaniu. Sygnałem alarmowym powinno być również nagłe zaczerwienienie twarzy, a także wysypka i świąd całego ciała.

Przyjmowanie leku Letrox z innymi lekami – czy jest bezpieczne

Należy mieć świadomość, że Letrox może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami. Lek Letrox może mieć wpływ na działanie niektórych leków (np. przeciwcukrzycowych i przeciwzakrzepowych), ponadto niektóre leki mogą wpływać na działanie leku Letrox. W ulotce preparatu wspomina się między innymi o:

• Lekach przeciwcukrzycowych, gdyż lewotyroksyna może osłabiać ich działanie. 
• Pochodnych kumaryny, ponieważ lewotyroksyna może nasilać ich działanie.
• Barbituranach, ponieważ mogą zwiększyć eliminację lewotyroksyny w wątrobie.
• Lekach zmniejszających stężenie tłuszczów we krwi (np. cholestyramina, kolestypol), ponieważ mogą hamować wchłanianie lewotyroksyny z jelit.
• Antykoncepcji hormonalnej i hormonalnej terapii zastępczej, ponieważ estrogeny mogą zwiększać zapotrzebowanie na lewotyroksynę. 
• Solach żelaza i lekach zobojętniających na bazie glinu, gdyż mogą osłabiać wchłanianie lewotyroksyny. 

W ulotce szczegółowo opisane zostały również inne grupy leków, które mogą wchodzić w interakcje z substancją czynną leku Letrox, dlatego bardzo ważne jest, by pacjent się z nią szczegółowo zapoznał. Niektóre leki np. hamują wchłanianie lewotyroksyny lub mogą hamować jej przekształcanie. Należy poinformować w wywiadzie medycznym lekarza o zażywanych aktualnie lekach, jeśli ma być wprowadzone leczenie lekiem Letrox, a w przypadku trwającej już terapii lekiem Letrox należy informować lekarza o jego zażywaniu, gdy przepisane mają być inne środki medyczne. Trzeba również wiedzieć, że należy uważać na dietę bogatą w produkty sojowe, jeśli pacjent ma zażywać lek Letrox, gdyż soja może zmniejszać wchłanianie leku w jelitach. Uważać należy również na dietą bogatą w wapń (np. produkty mleczne), gdyż może wówczas również być osłabione wchłanianie lewotyroksyny. 

Letrox a ciąża i karmienie piersią

Jeśli kobieta przyjmowała lek Letrox przed zajściem w ciążę, powinna kontynuować terapię, gdy okaże się, że jest w ciąży. Jest to bardzo istotne nie tylko dla zdrowia przyszłej matki, ale również rosnącego w niej dziecka. Należy liczyć się z tym, że konieczne może być wówczas zwiększenie dawki leku (co wiąże się ze zwiększonym stężeniem estrogenów w krwi, które zwiększają zapotrzebowanie organizmu na lewotyroksynę), dlatego kobieta powinna pozostawać pod opieką endokrynologa i monitorować wyniki związane z pracą tarczycy nie tylko w ciąży, ale również po porodzie. Matki karmiące piersią również powinny kontynuować terapię lekiem Letrox – nawet duża dawka leku nie spowoduje u dziecka zahamowania produkcji TSH czy rozwinięcia się nadczynności tarczycy. 

Kobiety w ciąży i matki karmiące nie mogą mieć przeprowadzanego testu supresyjnego. Kobiety w ciąży nie mogą być również leczone w przypadku nadczynności tarczycy lewotyroksyną wraz z lekami tyreostatycznymi, gdyż te mogą przenikać przez łożysko i przyczynić się do niedoczynności tarczycy u dziecka. 

Kiedy nie stosować leku Letrox

Bardzo ważny jest rzetelny wywiad medyczny, zanim lekarz wypisze receptę na lek Letrox. Należy poinformować lekarza o wszelkich chorobach, lekach i alergiach, które dotyczą pacjenta, a także o dolegliwościach, które mu towarzyszą i mogą wskazywać na jakieś schorzenie. W ulotce preparatu Letrox szczegółowo wymienione są przeciwwskazania do zażycia leku Letrox. Wśród nich wyróżnić można między innymi:

• Nadwrażliwość na którąkolwiek substancję, będącą składnikiem leku. 
• Nadczynność tarczycy, bez względu na etiologię, jednak tu wyjątkiem jest terapia skojarzona z tyreostatykami po uzyskaniu eutyreozy (jednak to znów nie jest wskazane w ciąży).
• Niedoczynność nadnerczy i brak leczenia zastępczego.
• Niedoczynność gruczołu przysadki, która nie jest leczona, jeżeli wiąże się z niewydolnością kory nadnerczy, która to wymaga leczenia.
• Ostry zawał mięśnia sercowego, ostre zapalenie mięśnia sercowego lub wszystkich warstw ściany serca.
• Trzeba również dodać, że lek Letrox nie może być stosowany w celu obniżenia masy ciała. 

Istnieją dodatkowo sytuacje, gdy lek Letrox powinien być stosowany ze szczególną ostrożnością. Wśród nich wymienić można między innymi poniższe:

• Trzeba zachować szczególną ostrożność, jeśli lek Letrox ma być stosowany u osób z niewydolnością serca, zaburzeniami rytmu serca lub niewydolnością wieńcową. Ostrożnie powinno się ustalać i zmieniać dawki leku, a także należy często kontrolować hormony tarczycy.
• Pacjent powinien poinformować lekarza również o nadciśnieniu tętniczym i bólach w klatce piersiowej z uciskiem.
• W przypadku podejrzenia guzków autonomicznych tarczycy zaleca się przeprowadzenie testu TRH lub scyntygrafii supresyjnej. 
• Należy uważać na podawanie leku pacjentom z cukrzycą, gdyż lewotyroksyna może wchodzić w interakcje z lekami przeciwcukrzycowymi.
• Ważne również, by wykluczyć niedoczynność kory nadnerczy, jeśli u pacjenta stwierdzono wtórną niedoczynność tarczycy. W pierwszej kolejności należy tu zacząć od leczenia kory nadnerczy, w przeciwnym razie może dojść do niewydolności kory nadnerczy. 
• Jeśli lewotyroksyna ma być stosowana przez kobiety w wieku pomenopauzalnym, bardzo ważne, by systematycznie kontrolować wyniki krwi, co pozwoli uniknąć ryzyka za dużych stężeń tego hormonu w krwi.