Początki łuszczycy – jak je rozpoznać? Sposoby na pierwsze objawy pojawiającej się łuszczycy

Łuszczyca dotyczy nawet 2-4% populacji europejskiej i amerykańskiej [1]. Do czynników, które wyzwalają łuszczycowe reakcje skórne, należą między innymi: nadmierny stres, infekcje, a także palenie tytoniu oraz nadużywanie alkoholu. Jak wyglądają początki łuszczycy? Na czym polega diagnostyka i leczenie tej przewlekłej, niezakaźnej choroby? Odpowiadamy na te pytania. 

Łuszczyca – początki występowania łuszczycy u dzieci i dorosłych

Łuszczyca to przewlekła, niezakaźna, nawracająca choroba, która występuje zarówno u dzieci, jak i osób dorosłych. Jej częstość występowania w populacji wynosi 2-4%. Jak wygląda początek łuszczycy? Objawy wczesnej łuszczycy to niewielkie wykwity skórne w postaci czerwonobrunatnych plam, pokrytych białoszarą łuską [1]. Zwykle występują one na łokciach, kolanach i owłosionej skórze głowy. 

• Łuszczyca – przyczyny i objawy. Jak radzić sobie z łuszczycą?
• Problem z krzepliwością krwi – przyczyny i objawy.
• Łuszczyca skóry głowy – objawy i przyczyny. Jak rozpoznać łuszczycę?

Przyczyny łuszczycy 

Mimo ogromnego rozwoju medycyny i licznych badań poświęconych łuszczycy, przyczyny tej choroby są wciąż niedokładnie poznane. Badacze przypuszczają, że istotne znaczenie mają czynniki genetyczne, takie jak np. polimorfizm genu HLA-Cw6). Przypuszcza się, że na początki łuszczycy wpływają także czynniki immunologiczne [1]. Natomiast wśród czynników, które mogą zaostrzać przebieg łuszczycy, wymieniane są [2] [3] [4]: 

• infekcje układu moczowego;
• infekcje układu oddechowego; 
• nadmierna ekspozycja na promieniowanie słoneczne;
• nadmierny stres; 
• nadużywanie alkoholu;
• palenie papierosów;
• próchnica zębów;
• stosowanie niektórych leków np. beta-adrenolityków lub niesteroidowych leków przeciwzapalnych;
• urazy mechaniczne skóry.

W razie wystąpienia pierwszych oznak łuszczycy należy się zgłosić do lekarza dermatologa. Rozpoznanie jest ustalane na podstawie obserwacji wykwitów i ognisk charakterystycznych dla tej choroby. Na szczęście, gdy już zostanie postawiona diagnoza i wdrożone leczenie, chory może skorzystać z wygodnego rozwiązania, jakim są recepty online. Pełnoprawny dokument można zrealizować w dowolnej aptece i dzięki temu kontynuować terapię, bez konieczności udawania się po każdą receptę na wizytę stacjonarną do lekarza.

Odmiany i leczenie łuszczycy 

Wyróżniamy 2 typy łuszczycy [1] [5]:

• łuszczyca typu I – choroba rozpoczyna się przed 40. rokiem życia, przypuszcza się, że jest ona silnie uwarunkowana genetycznie i dziedziczy się ją w sposób autosomalny dominujący (wystarczy, że dziecko otrzyma od rodziców jeden wadliwy gen i rozwinie się u niego łuszczyca);
• łuszczyca typu II – choroba rozwija się zazwyczaj pomiędzy 50. a 70. rokiem życia. Charakteryzuje ją ujemny wywiad rodzinny. 

Dodatkowo lekarze stosują także następujący podział [1] [6]:  

• łuszczyca zwyczajna – to najczęstsza postać łuszczycy, jej cechy charakterystyczne to: objaw Auspitza (krwawienie ranek po zdrapaniu łusek), objaw Koebnera (lokalizacja zmian łuszczycowych w miejscu urazów lub zranień) oraz tzw. symptom świecy stearynowej – po zdrapaniu łusek skóra pod spodem wygląda jak pokryta stearyną. Początki łuszczycy zwykle objawiają się pojawieniem na skórze niewielkich grudek, wielkości łebka szpilki. Im bardziej rozwinięte są zmiany, tym większe są ich rozmiary;
• łuszczyca krostkowa – miejscowa odmiana łuszczycy prowadzi do powstania jałowych krost na dłoniach i stopach, natomiast ogólna łuszczyca krostkowa to jedna z najcięższych postaci łuszczycy;
• łuszczyca wysiękowa – tę postać łuszczycy wyróżniają charakterystyczne czerwone plamy w fałdach skóry;
• łuszczyca stawowa – w przypadku zmiany łuszczycowe pojawiają się w obrębie stawów międzypaliczkowych, kolanowych i skokowych. Łuszczyca stawowa jest bardzo niebezpieczna, ponieważ może doprowadzić do trwałego inwalidztwa;
• łuszczyca uogólniona (inaczej erytrodermia) – choroba obejmuje całą powierzchnię ciała. 

Łuszczyca może wymagać zarówno leczenia miejscowego, jak i ogólnego (jeśli choroba obejmuje więcej niż 10% powierzchni ciała) [1]. Leczenie miejscowe polega na stosowaniu preparatów, które mają silne właściwości przeciwzapalne i redukują powstające na skórze łuski. Należą do nich: kwas salicylowy, mocznik, dziegcie, cygnolina, analogi witaminy D3 oraz glikokortykosteroidy miejscowe. 

W sytuacji, gdy przebieg łuszczycy jest ciężki, może być konieczna terapia skojarzona (połączenie leczenia miejscowego z ogólnym). Lekarz może zadecydować o [1]:  

• iniekcjach lekami biologicznymi;
• rozpoczęciu stosowania silnie działających leków immunosupresyjnych, leków cytostatycznych, retinoidów; 
• wdrożeniu fototerapii i fotochemioterapii. 

Jak radzić sobie z łuszczycą – leczenie i domowe sposoby 

Poza leczeniem u chorujących na łuszczycę ważną rolę odgrywa prawidłowa pielęgnacja ciała za pomocą specjalnie przeznaczonych do tego dermokosmetyków – tzw. emolientów [1]. Zalecane jest także, aby unikać czynników, które mogą przyczynić się do zaostrzenia zmian łuszczycowych.  

Co można zrobić, aby załagodzić zmiany łuszczycowe? Liczna badania naukowe pokazują, że na przebieg choroby ma wpływ dieta stosowana przez pacjenta [7]. Dietetycy zalecają, by pacjenci z łuszczycą wzbogacili swój jadłospis o nienasycone kwasy tłuszczowe, a także zwiększyli podaż warzyw i owoców. W pielęgnacji łuszczącej się skory mogą pomóc także metody znane z medycyny ludowej, takie jak np. stosowanie preparatów na bazie aloesu [8] [9].