Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?
Grzybica pachwin (Tinea cruris) to zmiana naskórkowa o etiologii grzybiczej występująca w dużych fałdach skóry. Objawia się typowymi łuszczącymi się różowymi plamami z wyraźnym centrum i obwodem pokrytym pęcherzykami i krostami. Najczęściej lokalizuje się w fałdach pachwinowych, w okolicy pośladków. Rozpoznanie grzybicy pachwinowej potwierdza wykrycie grzybni w mikroskopii łusek z powierzchni plam oraz wzrost charakterystycznych kolonii w badaniu hodowlanym. Najczęściej odpowiadają za to dermatofity, czyli grzyby chorobotwórcze. Leczenie polega na stosowaniu leków przeciwhistaminowych i zewnętrznych środków przeciwgrzybiczych, przepisanych przez lekarza.
Spis treści
Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?
Czym jest grzybica pachwin i jakie są jej przyczyny?
Grzybica pachwin — czy jest zaraźliwa? Grzybica krocza to choroba grzybicza przenoszona drogą pośrednią lub bezpośrednią. Do zakażenia może dojść podczas korzystania z artykułów higieny osobistej osób chorych, podczas wspólnej kąpieli w basenie, korzystania z prysznica lub sauny, a także poprzez kontakt cielesny. Grzybicę leczy się przy pomocy leków przeciwgrzybiczych, które mogą być wypisane na receptę online, np. maści przeciwgrzybicze (Flukonazol).
- Wysoka wilgotność otoczenia;
- Wysokie temperatury otoczenia;
- Nadmierne pocenie się;
- Słaba higiena;
- Nadmierna masa ciała;
- Otarcia i zadrapania na skórze.
- Noszenie obcisłej bielizny
- Różne schorzenia, np. cukrzyca, otyłość
Chorobę można też złapać w placówkach służby zdrowia — używanie niesterylnych narzędzi medycznych i przedmiotów do opieki nad pacjentami zwiększa ryzyko zarażenia.
Do czynników zwiększających ryzyko zachorowania należą:
Drobnoustroje łatwo mogą się przenosić, dlatego często w domu choruje więcej niż jedna osoba. W przypadku wykrycia zakażenia, ważna jest odpowiednia higiena i dezynfekcja, aby zahamować rozwój i przenoszenie grzybów.
Diagnostyka grzybicy pachwin, czyli jak ją rozpoznać?
Diagnozę grzybicy pachwinowej stawia dermatolog lub mykolog. W celu potwierdzenia etiologii choroby wykonuje się wymaz z pochwy, posiew oraz badanie zmienionej chorobowo skóry za pomocą lampy Wooda.
Wymaz pobiera się z obszarów gładkiej skóry oraz w razie potrzeby z paznokci. Mikroskopia zeskrobanych płatków skóry ujawnia krótkie, rozgałęzione włókna grzybni i prostokątne artrospory tworzące łańcuchy charakterystyczne dla Epidermophyton floccosum. Posiew zeskrobanego materiału na pożywkę Sabourauda daje wzrost żółtawych, okrągłych kolonii o puszystej konsystencji, typowych dla grzyba powodującego grzybicę pachwin.
Diagnostyka luminescencyjna za pomocą lampy Wooda ujawnia zielonkawą poświatę w obszarach skórnych, potwierdzając grzybiczą genezę choroby. Potrafi odróżnić grzybicę pachwinową od erythrasmy, która ma typową czerwono-koralową poświatę. Grzybica w pachwinach różni się od wysypki pieluszkowej, kandydozy skóry, łuszczycy, alergicznego kontaktowego zapalenia skóry, trichofitozy gładkiej skóry, rubromycosis.
Objawy grzybicy pachwin
Jak wygląda grzybica pachwin? Grzybica pachwiny rozpoczyna się różowymi, swędzącymi plamami o wielkości do 1 cm. Plamy są okrągłe i mają łuszczącą się powierzchnię. Dzięki obwodowemu wzrostowi stopniowo zwiększają swoje rozmiary, osiągając średnicę do 10 cm. Zmiany skórne w pachwinach mają wyraźnie odgraniczone festonowe brzegi. Na ich obrzeżach na przekrwionym tle znajdują się krosty i pęcherzyki. Jednocześnie stan zapalny w środku plamy ustępuje, pozostawiając czystą skórę, co nadaje ogniskom grzybicy pachwin charakterystyczny wygląd pierścieni. Pacjentowi przeszkadza wyraźny świąd i dyskomfort podczas chodzenia.
Najbardziej typową lokalizacją tej dolegliwości, jak sama nazwa wskazuje, są fałdy pachwinowe. Jednak grzyb może dotyczyć także skóry wewnętrznej strony ud, fałd pośladkowych i obszarów pachowych. Czasami proces rozprzestrzenia się na skórę w okolicy odbytu i może wystąpić w przestrzeniach międzypalcowych na stopach. Czasami u mężczyzn zakażona jest również moszna, a u kobiet fałd pod gruczołami sutkowymi. Paznokcie są rzadziej dotknięte chorobą.
W przypadku braku odpowiedniej terapii grzybica pachwinowa może utrzymywać się nawet przez kilka lat. Jeśli jest wywołana przez Trichophyton mentagrophytes, charakteryzuje się ostrym przebiegiem z wyraźną reakcją zapalną. Grzybica pachwinowa wywołana przez Trichophyton rubrum i Epidermophyton floccosum charakteryzuje się mniej ostrym przebiegiem i, jeśli jest wystarczająco długa, naprzemiennymi okresami remisji i zaostrzeń. Jeżeli zauważymy u siebie zakażenie grzybicze, niezwłocznie należy udać się do lekarza, aby przyspieszyć gojenie.
Grzybica pachwin jak leczyć
Pacjenci z grzybicą pachwinową powinni zwracać dużą uwagę na higienę osobistą, zwłaszcza na zmienione chorobowo obszary skóry. Należy codziennie myć skórę, z dokładnym traktowaniem fałdów skórnych. Pomocne są kąpiele z naparem z rumianku, selenu, kory dębu, sukcesji. Mają one działanie wysuszające i przeciwzapalne. W celu zmniejszenia świądu i dyskomfortu w okolicy pachwinowej zaleca się przyjmowanie leków przeciwhistaminowych.
Miejscowe leczenie grzybicy pachwin jest dość skuteczne w przypadku grzybicy pachwinowej. Stosuje się 1% roztwór rezorcynolu i 0,25% azotanu srebra oraz maści z betametazonem i klotrimazolem. Dobre wyniki dają nowoczesne leki przeciwgrzybicze szeroko stosowane w dermatologii — terbinafina, kwas undecylenowy, klotrimazol. Miejscowe leczenie przeciwgrzybicze jest długotrwałe (4-6 tygodni), kontynuowane przez pewien czas po całkowitym ustąpieniu objawów. Obszary ustępującej grzybicy leczy się nalewką jodową lub fukarcyną.
Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?
