Czego objawem są podwyższone limfocyty i jaką pełnią rolę w organizmie?

Napisano 29.09.2021 | Medyczny Asystent | Czas czytania: 4 min.

Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?

Wypełnij formularz w 5 minut ➡️

Limfocyty są komórkami układu immunologicznego. Jeżeli w organizmie pojawi się patogen, dochodzi do odpowiedzi immunologicznej. W tym procesie ważną rolę odgrywają właśnie komórki układu odpornościowego. Podwyższone limfocyty – o czym świadczą? Czy stan ten może okazać się niebezpieczny?

Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?

Wypełnij formularz w 5 minut ➡️

Limfocyty – co to jest i jaką spełniają funkcję?

Limfocyty to komórki układu immunologicznego, których zadaniem jest ochrona przed patogenami – bakteriami, wirusami, grzybami i innymi. Takie patogeny mogą przedostać się do organizmu człowieka przez błony śluzowe, drogi oddechowe czy też uszkodzony naskórek.

Czytaj także:

Limfocyty, obok monocytów, neutrofili, eozynofilii oraz bazofilii, należą do leukocytów. Jeżeli ich poziom we krwi jest prawidłowy, a norma zachowana, oznacza to, że organizm jest odporny na działanie czynników patogennych. Gdy jednak mamy do czynienia z podwyższonym lub obniżonym ich poziomem, osłabione są funkcje odpornościowe. Nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu immunologicznego zwiększają prawdopodobieństwo rozwoju infekcji oraz chorób autoimmunologicznych.

Limfocyty są komórkami powstającymi w szpiku kostnym, grasicy, węzłach chłonnych, śledzionie, a także grudkach chłonnych błon śluzowych. Ich średnia to ok. 8-15 mikrometra. Wyróżnia je jedno jądro komórkowe. Można je znaleźć we wszystkich tkankach i narządach organizmu człowieka. Największa ich ilość zlokalizowana jest w śledzionie oraz węzłach chłonnych. Limfocyty wraz z krwią i limfą krążą po organizmie człowieka.

Wyróżniamy trzy rodzaje limfocytów:

  •       Limfocyty T tworzą odpowiedź immunologiczną i aktywują limfocyty B.  
  •       Limfocyty B produkują przeciwciała (cząsteczki białkowe). Ich zadaniem jest pomoc w eliminowaniu patogenów dzięki humoralnej odpowiedzi immunologicznej.
  •       Komórki NK (zaliczane do limfocytów T) odpowiedzialne są za niszczenie komórek wirusowych i nowotworowych.

Limfocyty we krwi i ich rola w organizmie:

  •       Biorą udział w reakcji immunologicznej, dzięki której możliwa jest walka z patogenami atakującymi organizm.
  •       Ograniczają reakcje alergiczne.
  •       Produkują przeciwciała (IgE, IgG, IgA, IgM, IgD).
  •       Pomagają w łagodzeniu stanów zapalnych.
  •       Uczestniczą w tworzeniu odporności przeciwnowotworowej.

Najważniejszą funkcją limfocytów jest odpowiednie rozpoznanie zagrożenia (patogenów) oraz uruchomienie reakcji obronnej organizmu i niszczenie antygenów.  Dzięki nim powstaje tzw. pamięć immunologiczna. To nic innego jak nabycie odporności po przebyciu konkretnej choroby zakaźnej lub szczepieniu ochronnym.

Czasami dochodzi do tego, że limfocyty zwalczają zdrowe, normalne komórki organizmu. Wówczas mamy do czynienia ze schorzeniami autoimmunologicznymi.

Układ immunologiczny można wzmacniać, stosując odpowiednie preparaty na odporność. W celu wybrania najlepszego produktu dobranego do indywidualnych potrzeb warto skontaktować się z lekarzem. Jeżeli pacjentowi zostanie wypisana recepta online, może zrealizować ją w każdej aptece na takich samych zasadach jak receptę tradycyjną.

Limfocyty – norma wyników badań

Poziom limfocytów można określić, wykonując badanie morfologii krwi. Uzyskany wynik przedstawia zarówno ich ilość, jak i procentowy udział w całkowitej liczbie białych krwinek.

Limfocyty – norma tych komórek zależna jest m.in. od wieku oraz płci pacjenta. Przyjmuje się, że wynosi ona odpowiednio dla:

  •       noworodków – od 2 tys. do 20 tys. komórek / µl (mikrolitr), 30-65 proc. wszystkich białych krwinek,
  •       niemowląt – od 4 tys. do 13,5 tys. komórek / µl, 50-75 proc. wszystkich białych krwinek,
  •       dzieci w wieku 1-3 lata – od 4 tys. do 10,5 tys. komórek / µl, 50-70 proc. wszystkich białych krwinek,
  •       dzieci w wieku 4-7 lat – od 1,5 tys. do 7 tys. komórek / µl, 32-60 proc. wszystkich białych krwinek,
  •       dzieci w wieku 8-15 lat – od 1,5 tys. do 6 tys. komórek / µl, 28-48 proc. wszystkich białych krwinek,
  •       młodzieży w wieku 16-21 lat – od 1 do 5 tys. komórek / µl, 25-45 proc. wszystkich białych krwinek,
  •       dla dorosłych kobiet – od 1 tys. do 4 tys. komórek / µl, 20-40 proc. wszystkich białych krwinek,
  •       dla dorosłych mężczyzn – od 1 tys. do 4,5 tys. komórek / µl, 20-45 proc. wszystkich białych krwinek.

Powyższe wartości mogą się nieco różnić w zależności od źródeł.

W przypadku kobiet w ciąży poziom limfocytów może się zmieniać i nie być typowy dla podanych powyżej norm. Wyższy poziom obserwowany jest m.in. w I i II trymestrze, natomiast obniżony w III trymestrze. Niemniej jednak kobiety ciężarne powinny na bieżąco konsultować uzyskane wyniki z lekarzem prowadzącym ciążę.

Wpływ na poziom limfocytów we krwi mogą mieć również przyjmowane leki oraz styl życia konkretnej osoby.

O czym świadczą podwyższone limfocyty?

Podwyższony poziom limfocytów we krwi to limfocytoza. Towarzyszy infekcjom wirusowym oraz stanom zapalnym. O czym świadczą podwyższone limfocyty? Zazwyczaj obserwowane są:

  •       w przebiegu chorób zakaźnych (m.in. odra, świnka, różyczka, mononukleoza, wirusowe zapalenie wątroby, krztusiec, cytomegalia, toksoplazmoza, gruźlica, półpasiec, COVID-19),
  •       w przebiegu chorób uznawanych za pospolite (np. grypa, przeziębienie, ospa wietrzna),
  •       przy chorobach rozrostowych układu chłonnego,
  •       przy przewlekłej białaczce limfatycznej,
  •       przy chorobach krwi,
  •       przy reumatoidalnym zapaleniu stawów,
  •       w przebiegu choroby Waldenstroma (chłoniak limfoplazmocytowy),
  •       podczas przewlekłych reakcji alergicznych,
  •       w chorobach nowotworowych,
  •       znaczne przekroczenie normy pojawia się w przypadku m.in. układowego zapalenia naczyń, wrzodziejącego zapalenia jelit, choroby Addisona, choroby Leśniowskiego-Crohna oraz podwyższonego stężenia hormonów tarczycy.

Limfocyty powyżej normy mogą być również wynikiem przyjmowanych leków. Atypową limfocytozę może wywołać zażywanie preparatów z poniższymi substancjami:

  •       fenobarbital,
  •       fenytoina,
  •       karbamazepina,
  •       lamotrygina,
  •       sulfonamidy,
  •       minocyklina,
  •       modafonil,
  •       allopurynol,
  •       dapson.

W niektórych przypadkach podwyższone limfocyty mogą być wynikiem przyjmowania leków na bazie ziół (np. z żeń-szeniem).

Limfocyty powyżej normy – kiedy powinny niepokoić?

Podwyższone limfocyty we krwi to stan, który wymaga konsultacji lekarskiej. W niektórych przypadkach konieczne jest przeprowadzenie dalszej diagnostyki. Jeden nieprawidłowy wynik może być niewystarczający, aby określić, jaka choroba rozwija się w organizmie. Wówczas konieczne są kolejne badania. A tylko prawidłowa diagnoza umożliwia rozpoczęcie właściwego leczenia. Im szybciej zostaną podjęte odpowiednie kroki, tym większe szanse na powrót do zdrowia.

Z reguły sama limfocytoza nie wywołuje objawów. Symptomy mogą jednak pojawić się w związku z chorobą wpływającą na podwyższenie poziomu limfocytów we krwi. Jest to podpowiedź dla lekarza prowadzącego, który diagnozuje danego pacjenta.

Wśród niepokojących objawów, które mogą towarzyszyć limfocytozie, wymienia się m.in.:

  •       gorączkę,
  •       utratę masy ciała,
  •       odczuwanie przewlekłego zmęczenia,
  •       skłonność do siniaczenia.

 

Aby poziom limfocytów powrócił do normy, konieczne jest wprowadzenie odpowiedniego leczenia i wyeliminowanie pierwotnej przyczyny takiego stanu rzeczy. Z reguły wraz z ustąpieniem limfocytozy, poprawie ulega ogólny stan zdrowia pacjenta.  

Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?

Wypełnij formularz w 5 minut ➡️

Informacje zawarte w dziale „Blog" serwisu NaszaRecepta.pl należy traktować jedynie jako informacyjno-edukacyjne. Treści te i porady w nich zawarte nie mogą w żadnym wypadku zastąpić bezpośredniego kontaktu z lekarzem i nie powinny być również uznawane za profesjonalną poradę medyczną. Wydawca serwisu NaszaRecepta nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystywanie porad z materiałów informacyjno-edukacyjnych bez wcześniejszej konsultacji ze specjalistą.