Znieczulenie przewodowe – gdzie możemy się z nim spotkać?

Znieczulenie ma na celu zniesienie odczuwania bólu. Wyróżnia się kilka rodzajów procedury w tym znieczulenie przewodowe, które polega na przerwaniu przewodnictwa w nerwie, co zwykle wykorzystuje się w stomatologii. Czy jest to bezpieczna metoda? Czy znieczulenie przewodowe boli?

Co to jest znieczulenie przewodowe i jak działa?

Wykorzystanie znieczulenia stało się powszechną metodą stosowaną podczas interwencji medycznych. Często korzysta się z techniki znieczulenia przewodowego w stomatologii, co pozwala zmniejszyć odczuwany dyskomfort czy ból podczas zabiegów w jamie ustnej. Metoda polega na selektywnym działaniu na dany nerw, który przewodzi bodźce bólowe z konkretnej części ciała. Specjalista wykonuje zastrzyk mający na celu przerwanie przewodnictwa nerwowego i zablokowanie odczuwania bólu.  Zwykle znieczulenie przewodowe stosuje się w żuchwie lub szczęce. Warto pamiętać, że jest to rodzaj znieczulenia miejscowego, co oznacza, że podczas zabiegu pacjent pozostaje świadomy.

Ile trzyma znieczulenie przewodowe?

Zazwyczaj znieczulenie przewodowe zwykle trwa odrobinę dłużej niż sam zabieg. Z tego powodu zwykle trzyma od 30 minut do 6 godzin. Czas trwania jest zależny od ilości oraz rodzaju podanego środka znieczulającego, a także od cech charakterystycznych pacjenta np. tempa metabolizm organizmu. Skutkuje bezbolesnością podczas zabiegu stomatologicznego, niemniej po wykonanej procedurze może wiązać się z odczuwanym dyskomfortem. Często pacjenci odczuwają charakterystyczne mrowienie, a także drętwienie w twarzy czy okolicy jamy ustnej np. języka, warg czy brody. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić stosowanie leków, a wystawiona e-recepta pozwoli zakupić odpowiedni środek w każdej aptece w Polsce.

Jakie są inne rodzaje znieczulenia stomatologicznego?

Oprócz znieczulenia przewodowego wewnątrzustnego istnieje kilka typów procedur, które pomagają uśmierzyć ból podczas zabiegów stomatologicznych. Najłagodniejszą i najmniej inwazyjną formą jest znieczulenie powierzchniowe. Można się z nim spotkać zarówno podczas leczenia stomatologicznego, jak i w innych dziedzinach medycznych. Wykorzystuje się anestetyki w postaci żelu, kremu czy sprayu. Zwykle wykorzystuje się je u dzieci i występuje przed właściwym zastrzykiem.

Znieczulenie nasiękowe podaje się w formie zastrzyku w tkankę miękką. Igłę wkłuwa się płytko w pobliżu danego zęba.  Anestetyk rozprzestrzenia się w okolicy nakłucia i oddziałuje na włókna nerwowe, blokując odczuwanie bólu. Jedną z odmian znieczulenia nasiękowego jest znieczulenie śródwięzadłowe, które podaje się w szparę ozębnej, czyli bezpośrednio do zębodołu danego zęba.

Wiele osób może zastanawiać się, czy podczas leczenia zębów możliwe jest wykonanie znieczulenia przewodowego podpajęczynówkowego. Procedura polega na podaniu anestetyku do płynu mózgowo-rdzeniowego w rdzeniu kręgowym, co powoduje zablokowanie odczuwania bólu w ciele poniżej miejsca wkłucia. Jednak warto pamiętać, że ze znieczulenia podpajęczynówkowego nie korzysta się w stomatologii, a raczej przy poważnych operacjach np. przy cesarskim cięciu.

Znieczulenie przewodowe – czy może wywoływać niebezpieczne skutki uboczne?

Znieczulenie przewodowe zęba ma umożliwić przeprowadzenia bezbolesnej interwencji medycznej w jamie ustnej pacjenta. Wśród jego zalet wymienia się nieinwazyjność i pozostawienie jednostki w stanie pełnej świadomości, dzięki czemu nie musi przechodzić procedury wybudzania się po zabiegu. 

W zasadzie nie istnieją przeciwwskazania do wykonania znieczulenia przewodowego. Wyjątkiem jest sytuacja, w której pacjent jest uczulony na dany środek, ponieważ reakcja alergiczna może nawet doprowadzić do poważnych problemów. W wyniku reakcji anafilaktycznej może dojść do zablokowania drożności dróg oddechowych oraz zatrzymania akcji serca, czego następstwem jest śmierć. Z tego względu przed przystąpieniem do zabiegu należy poinformować swojego lekarza o wszelkich alergiach, a także warto wykonać testy alergiczne.

Inne możliwe powikłanie znieczulenia przewodowego to uszkodzenie nerwu. U niektórych osób nerw przebieg nerwu jest inny niż powinno wynikać to z danej normy wiekowej. Wówczas nawet pomimo prawidłowej techniki przeprowadzenia procedury może dojść do podania anestetyku w nieodpowiednie miejsce. Taka sytuacja ma miejsce niezwykle rzadko, jednak może skutkować długotrwałymi dolegliwościami jak:

• zaburzenia czucia (również bólu czy dotyku) w danej części;
• zmniejszenia albo zwiększenie wrażliwości na stymulację danego obszaru;
• całkowita utrata czucia.

Objawy najczęściej ustępują po kilku czy kilkudziesięciu dniach. Podczas leczenia czasami stosuje się farmakoterapię czy zabiegi przyspieszające regenerację uszkodzonego nerwu i powrót do zdrowia.

U niektórych osób może wystąpić problem z uzyskaniem znieczulenia. Pierwszą przyczyną jest wspomniana powyżej zmienność anatomiczna, która utrudnia podanie anestetyku w okolicę odpowiedniego nerwu. Drugą przyczyną mogą być zaburzenia metaboliczne pacjenta, które wynikają m.in. z przyjmowania niektórych substancji czy zwiększonej masy ciała. Natomiast trzecim powodem, przez który występują problemy ze znieczuleniem, jest stan zapalny wybranych tkanek. Wówczas w danym miejscu panuje kwaśne środowisko wpływające na szybszą dysocjację anestetyku i zmniejszenie stężenia środka.

Należy również pamiętać, że po znieczuleniu i przeprowadzonym zabiegu może pojawić się obrzęk, a także ból danej okolicy. Czasami rozwija się również krwiak czy ropień. Wszelkie nieprzyjemne dolegliwości warto skonsultować ze swoim lekarzem, który zaproponuje dalsze postępowanie mające na celu przywrócenie dobrego samopoczucia pacjenta.