Wędrujące bóle kości — co to takiego i co je powoduje?

Napisano 30.12.2022 | Medyczna Asystentka | Czas czytania: 5 min.

Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?

Wypełnij formularz w 5 minut ➡️

Wędrujący ból stawów i kości jest najczęściej symptomem niebezpiecznych schorzeń atakujących organizm. Istnieje wiele potencjalnych przyczyn tego stanu, w tym grypa, zapalenie kości i stawów, nowotwory kości czy szpiku kostnego, a także fibromialgia. Jakie badania należy wykonać? Jak leczyć wędrujące bóle kości?

Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?

Wypełnij formularz w 5 minut ➡️

Czym są wędrujące bóle kości?

Mówiąc najprościej, wędrujące bóle kości opisują stan, w którym dolegliwości bólowe przemieszczają się z jednego miejsca do drugiego. Wzorzec migracji różni się od wzorca przerywanego, który najlepiej można opisać jako nawrót objawów, po którym następuje całkowita remisja. Innymi słowy, w sposób przerywany objawy występują przez ograniczony czas, a następnie ustępują całkowicie. natomiast wędrujący wzorzec charakteryzuje się tym, że jedna lub więcej kości jest dotknięta przez pewien czas, po czym następuje okres remisji w tych miejscach, ponieważ objawy pojawiają się ponownie w innych kościach.

Czytaj także:
  • Sklerotyzacja podchrzęstna – czym jest i jak się ją leczy?
  • Wędrujące bóle kości są sygnałem alarmowym, który wysyła organizm, informując, że występuje choroba. Gdy symptom długo się utrzymuje, a nawet pogarsza, może zwiastować rozwój niebezpiecznych, a czasami i śmiertelnych schorzeń. Z tego powodu należy systematycznie się badać oraz dbać o swoje zdrowie. Istotne jest troszczenie się o swój układ odpornościowy, dzięki czemu organizm będzie w stanie samodzielnie zwalczać objawy zakażeń i chorób. W przypadku występowania choroby warto udać się do lekarza, który zaproponuje odpowiednie leczenie. Możliwe jest włączenie farmakoterapii, a wypisana przez specjalistę recepta online może być wykorzystana w każdej aptece w Polsce.

    Jak przejawia się wędrujący ból kości?

    Jak wspomniano wyżej, często objawy wędrującego bólu kości występują w jednym miejscu, a następnie zaczynają się w innym. Ten ruch zwykle odbywa się w kierunku od góry do dołu, przechodząc przez ciało. Poniżej znajduje się lista niektórych typowych objawów związanych z wędrującym bólem kości:

    • intensywne dolegliwości bólowe,
    • sztywność kończyn,
    • uczucie pieczenia czy mrowienia w kończynach,
    • trudności w poruszaniu częściami ciała w dotkniętych chorobą obszarach,
    • ból poruszający się w długiej osi, na przykład od stóp do głów.

    Objawy, a także ich charakter są różne i zależą od stanu powodującego dolegliwości bólowe. Można również zaobserwować takie symptomy jak obrzęki, deformacje (w tym zgrubienia i guzki) w obrębie dotkniętej bólem kości, gorączka, dreszcze, obfite pocenie nocne, przewlekłe zmęczenie i osłabienie organizmu, a także nieuzasadnioną utratę masy ciała.

    Przyczyny wędrujących bólów kości

    Wśród przyczyn wędrujących bólów kości wymienia się:

    • choroby nowotworowe kości m.in. łagodne typy raka jak włókniak niekostniejący czy chrzęstniakokostniak; złośliwe rodzaje nowotworów jak kostniakomięsak, chrzęstniakomięsak czy mięśniaki Ewinga. 
    • przerzuty do kości związane z występowaniem nowotworów w innych miejscach np. rak prostaty, rak płuca, rak piersi, rak wątroby, rak żołądka, rak trzustki, rak dróg żółciowych.
    • nowotwór układu krwiotwórczego (szpiczak mnogi) — stan obejmuje komórki plazmatyczne ze szpiku kostnego, które odpowiadają za produkcję przeciwciał odpornościowych.
    • zapalenie kości i szpiku — u jej podłoża leży stan zapalny tkanki wypełniającej jamy szpikowe kości. Często jest spowodowana przez bakterie gronkowca złocistego. Może prowadzić do martwicy, degradacji i kostnienia wtórnego tkanek kostnych.
    • martwicę jałową kości — jest zespołem chorobowym, w którym pojawiają się zmiany martwicze (obumieranie) w tkankach kostnych. Stan ma miejsce bez udziału drobnoustrojów. Wyróżnia się kilka rodzajów choroby w tym chorobę Perthesa, chorobę Osgooda-Schlattera, chorobę Scheuermanna, chorobę Haglunda.
    • rwę kulszową — jest związana z miejscem uciskania nerwu. Zaburzenie odpowiada przede wszystkim za wędrujące bóle kręgosłupa. Można również doświadczać wędrującego bólu w lewej nodze lub w prawej nodze, który promieniuje od odcinka lędźwiowego, przez pośladek, tylną część uda, łydkę, aż do stopy.

    Do częstych przyczyn przewlekłego bólu mięśni kości zalicza się również osteoporozę, anemię sierpowatą, boreliozę, wady wrodzone czy urazy kości, jednak wówczas rzadko występują wędrujące dolegliwości bólowe, a ból raczej skupiony jest w określonym miejscu.

    Gdy bólom kości towarzyszą również bóle stawów, najczęściej doszło do schorzeń, które obejmują chrząstkę stawową, w tym:

    • reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) — jest chorobą degeneracji kości oraz chrząstki stawowej. Na początku dotyka palce rąk oraz nóg, wpływając na ograniczenie ruchomości i występowanie deformacji dotkniętego stanem obszaru. Postępując, obejmuje większe obszary ciała, upośledzając ogólną sprawność ruchową danej osoby.
    • zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK, inaczej — choroba Bechterewa) — najprawdopodobniej wynika ze współwystępowania kilku czynników w tym obniżenia odporności organizmu, występowania zakażeń bakteryjnych i podłoża genetycznego.
    • chorobę zwyrodnieniową stawów (ChZS) — choroba jest powszechna w wieku senioralnym. Rozwija się na podłożu genetycznym, metabolicznym i związanym ze zużyciem tkanki. Początkowo wędrujący ból występuje jedynie przy wysiłku, jednak wraz z postępem choroby dolegliwości bólowe można odczuwać również w stanie spoczynku.

    Mogą również bóle wszystkich mięśni. Wówczas najczęściej pacjent cierpi na infekcje wirusowe czy bakteryjne, schorzenia reumatyczne, choroby pasożytnicze, niedoczynność albo nadczynność tarczycy. Bóle mięśniowe mogą mieć również charakter powysiłkowy, a także występować po urazie mechanicznym czy w wyniku nieprawidłowej postawy ciała.

    Badania pomagające ustalić przyczynę wędrujących bólów kości

    W diagnostyce przyczyny wędrującego bólu kości zaleca się przeprowadzenie profilu kostnego, pomocnego w identyfikacji upośledzenia gospodarki wapniowo-fosforanowej. Zestaw badań pozwala na ocenę stężenia minerałów oraz witamin, które są potrzebne do sprawnego funkcjonowania kości w tym poziomu witaminy D, poziomu wapnia i fosforu, a także poziomu fosfatazy alkalicznej. Można wykonać morfologię, czyli badanie krwi, które pozwala na identyfikację występowania w organizmie stanu zapalnego. Przydatna jest również analiza składu moczu.

    Wykonuje się również badania obrazowe, które pomagają w ocenie stanu struktur kostnych. Najczęściej wykonuje się rentgen (RTG) wykorzystujący promieniowanie. Pozwala uwidocznić ewentualne złamania czy inne nieprawidłowości w budowie kości m.in. zmiany nowotworowe albo martwicowe. Przeprowadza się również tomografię komputerową (TK) albo rezonans magnetyczny (MRI).

    Wykonuje się również scyntygrafię kości. Badanie pozwala na ocenę stanu czynnościowego kości oraz stawów. Podczas procedury podaje się izotop promieniotwórczy, a obraz rejestruje się za pomocą specjalnej kamery. Scyntygrafia kości jest szczególnie zalecana przy podejrzeniu zmian przerzutowych.

    Jak wygląda leczenie wędrujących bólów kości?

    Leczenie wędrujących bólów kości jest uzależnione od przyczyny zaburzenia. Przede wszystkim zaleca się dużo odpoczynku, co pozwala odciążyć bolące miejsce i regenerację organizmu. Stosuje się również farmakoterapię. Żeby zmniejszyć stan zapalny, lekarz może przepisać niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Gdy dolegliwości bólowe pojawiają się w wyniku infekcji bakteryjnej, przepisuje się antybiotyki. W przypadku intensywnego bólu zalecane są leki przeciwbólowe. Jeśli zaburzenia mają podłoże psychogenne, poleca się psychoterapię oraz stosowanie odpowiednich leków.

    Pomocna jest również rehabilitacja, która ma na celu zminimalizowanie doświadczania symptomów oraz ogólną poprawę zdrowia. Obejmuje zabiegi fizykalne jak:

    • laseroterapia,
    • krioterapia,
    • pole magnetyczne,
    • ultradźwięki,
    • kąpiele siarkowe,
    • jonoforeza.

    Fizjoterapia może również obejmować ćwiczenia izometryczne i ogólnokondycyjne, terapię mięśniowo-powięziową, a także masaże.

    Czy wędrujące bóle kości to fibromialgia?

    Fibromialgia to zaburzenie charakteryzujące się rozległym bólem mięśniowo-szkieletowym, któremu towarzyszą problemy ze zmęczeniem, snem, pamięcią i nastrojem. Objawy często zaczynają się po zdarzeniu, takim jak uraz fizyczny, operacja, infekcja lub przeżycie znacznego stresu psychicznego.  Jednak nie jest znana podstawowa przyczyna powstawania wędrującego bólu mięśni i kości.

    Podstawowe symptomy fibromialgii to:

    • Powszechny ból. Ból związany z fibromialgią często opisywany jest jako stały tępy ból, który trwa co najmniej trzy miesiące. Aby uznać, że ból jest powszechny, ból musi występować po obu stronach ciała oraz powyżej i poniżej pasa.
    • Zmęczenie. Osoby z fibromialgią często budzą się zmęczone, mimo że zgłaszają, że śpią przez długi czas. Sen jest często zakłócany przez ból, a wielu pacjentów z fibromialgią ma inne zaburzenia snu, takie jak zespół niespokojnych nóg i bezdech senny.
    • Trudności poznawcze. Objaw powszechnie określany jako „fibro mgła” upośledza zdolność koncentracji, zwracania uwagi i wykonywania zadań umysłowych.
    • Poranna sztywność ciała, która trwa od kilku do kilkunastu minut.

    Kobiety są bardziej narażone na rozwój fibromialgii niż mężczyźni. Wiele osób z fibromialgią ma również napięciowe bóle głowy, dysfunkcje stawu skroniowo-żuchwowego (DSSŻ), zespół jelita drażliwego, zaburzenia lękowe czy depresyjne.

    Niektóre rzeczy mogą wywoływać objawy lub wpływać na zaostrzenie fibromialgii, zwłaszcza te, które zwiększają poziom stresu. Obejmują one:

    • Zmiany w codziennych czynnościach.
    • Zmiany w diecie lub nieprawidłowa, niezdrowa dieta.
    • Wahania hormonów.
    • Brak snu.
    • Stresory m.in. związane z pracą, choroba, stres emocjonalny.
    • Zmiany leczenia.
    • Zmiana wzorców snu (na przykład praca zmianowa).
    • Zmiany pogody lub temperatury.

    Chociaż nie ma lekarstwa na fibromialgię, różne leki mogą pomóc w kontrolowaniu objawów. Pomocne mogą być również ćwiczenia, relaksacja i środki zmniejszające stres.

    Jak radzić sobie i łagodzić wędrujące bóle kości?

    W celu zmniejszenie dolegliwości bólowych zaleca się również aktywność fizyczną, którą specjalista dostosowuje do indywidualnej sytuacji pacjenta — jego możliwości i kondycji. Polecane są aktywności o niskiej lub umiarkowanej intensywności jak pływanie czy spacerowanie (w tym chodzenie z kijkami). Ćwiczenia mogą sprzyjać redukcji masy ciała, co może spowodować złagodzenie symptomów.

    Zaleca się również odpowiednie nawadnianie organizmu, zrezygnowanie z używek, a także utrzymywanie zdrowej diety, która dostarczy ciału wszelkich niezbędnych składników odżywczych. Można rozważyć suplementację, jednak każdy przyjmowany preparat warto skonsultować z lekarzem.

    W trosce o pacjenta zaleca się również dbanie o higienę snu. Warto wysypiać się i chodzić spać oraz wstawać o tych samych porach. Znalezienie swojego rytmu i rutyny pomoże poprawić jakość snu. Troskę o wypoczynek i regenerację organizmu dobrze urozmaicić o adaptacyjne sposoby redukcji stresu jak jogę, ćwiczenia oddechowe, medytację, aromaterapię czy słuchanie muzyki relaksacyjnej.

    W łagodzeniu bólów kostno-stawowych zalecane są okłady z borowiny albo zimno-ciepłe, kąpiele solankowe czy w wodzie z solą Epsom. Można również skorzystać z bogactwa alternatywnych metod uśmierzania bólu w tym z akupunktury.

    Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?

    Wypełnij formularz w 5 minut ➡️

Informacje zawarte w dziale „Blog" serwisu NaszaRecepta.pl należy traktować jedynie jako informacyjno-edukacyjne. Treści te i porady w nich zawarte nie mogą w żadnym wypadku zastąpić bezpośredniego kontaktu z lekarzem i nie powinny być również uznawane za profesjonalną poradę medyczną. Wydawca serwisu NaszaRecepta nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystywanie porad z materiałów informacyjno-edukacyjnych bez wcześniejszej konsultacji ze specjalistą.