Mizofonia – czym jest, jak się objawia i jak się ją leczy?

Masz problem z dźwiękiem wydawanym przy czyimś oddychaniu lub jedzeniu, przez co dla otoczenia wydajesz się być osobą drażliwą i czepliwą? Wymaga to sprostowania, gdyż może być to nie kwestia charakteru a zaburzenie, w przypadku którego mózg nie funkcjonuje właściwie. Mowa o mizofonii, która jest intensywnie badana przez specjalistów na całym świecie. Wbrew pozorom z przypadłością tą zmaga się wiele osób – wystarczy poczytać komentarze na forach w Internecie. Naukowcy wciąż nie wiedzą niestety wszystkiego o chorobie, jaką jest mizofonia, przez co wielu chorych nie jest właściwie diagnozowanych lub nie otrzymuje stosownej pomocy. Co warto wiedzieć o tym schorzeniu i walce z jego objawami?

Mizofonia – czym jest ta dolegliwość?

Osoby, które zmagają się z nadwrażliwością na z pozoru normalne dźwięki, mogą mieć zdiagnozowane schorzenie, jakim jest mizofonia. Co to jest konkretnie? Nazwa dolegliwości pochodzi od greckich słów: misos, które oznacza nienawiść, a także phono, które oznacza dźwięk. Choroba określana jest również jako zespół (syndrom) SSS, czyli syndrom nadwrażliwości na określone dźwięki. (ang. Selective Sound Sensitivity Syndrome). Warto wiedzieć, że syndrom ten opisany został stosunkowo niedawno, stąd wiedza na jego temat wymaga jeszcze poszerzonych badań. 

Nadwrażliwość na dźwięki pojawiać może się u pacjentów już we wczesnym dzieciństwie, a z wiekiem dolegliwość może się znacznie nasilać, utrudniając chorym codzienne funkcjonowanie. Mizofonia wpływa na kontakty społeczne chorego, przyczyniać może się do jego wycofania, a także problemów w relacjach z najbliższymi. Osoby zmagające się z tym schorzeniem uważane są za drażliwe, jednak faktem jest, że nie są one w stanie znieść niektórych dźwięków. Niestety odgłosy te często stanowią element codzienności, którego wręcz trudno uniknąć. Choroba wbrew pozorom nie jest zaburzeniem nerwicowym czy lękowym, choć niewątpliwe może czasem towarzyszyć niektórym zaburzeniom psychicznym (może jednak występować autonomicznie). 

Niestety nadwrażliwość na dźwięki nie jest aktualnie z powodzeniem leczona farmakologicznie. Jeśli jednak problem jest nasilony i jeszcze nie jesteś w stanie stosownie opanować swoich reakcji, wychodzenie z domu może być dla Ciebie problematyczne. Jeśli zatem potrzebne będą Ci leki na inne schorzenia, rozwiązaniem może być e-recepta online, którą otrzymać możesz w dowolnej chwili, bez potrzeby opuszczania mieszkania. Pamiętaj jednak, by starać się z problemem walczyć, a nie szukać sposobów na wycofanie, gdyż sam niestety raczej nie minie, a zdecydowanie może z czasem się pogłębiać. 

Przyczyny mizofonii?

Mizofonia przyczyny ma jeszcze wciąż nie do końca zbadane. Wydawać by się mogło, że choroba wiąże się z zaburzeniami słuchu, jednak nic bardziej mylnego – zazwyczaj pojawia się bowiem u osób, które nie mają problemów ze słuchem. Mizofonia wiąże się niewątpliwie z nieprawidłową reakcją mózgu na niektóre dźwięki. Wrażliwość na dźwięki związana jest z niewłaściwymi reakcjami czołowego płata mózgu, a także z pewnymi patologicznymi połączeniami między korą wyspy a innymi jednostkami związanymi z pamięcią i wspomnieniami (hipokamp i jądra migdałowate). 

Mizofonia – czym się objawia?

Schorzenie, jakim jest mizofonia, objawia się nadwrażliwością na dźwięki towarzyszące choremu w codzienności. Może być to między innymi czyjeś pociąganie nosem, odgłos oddychania, odgłosy jedzenia, w tym mlaskanie, żucie, chrupanie, siorbanie czy przełykanie. Mizofonicy czasem mają problem również z dźwiękami takimi jak odgłos pisania na klawiaturze, kapanie wody z kranu, stukanie zegara. Problemem mogą być również odgłosy szurania, gwizdania, chrapanie itp. Nie jest to ponadto tak, że mizofonik przez cały czas nadwrażliwy jest tylko na konkretne dźwięki. Fobia dźwięków z biegiem czasu może się niestety pogłębiać i rozszerzać o kolejne odgłosy. Osoba nadwrażliwa na dźwięk mlaskania czy przełykania z czasem może stać się również nadwrażliwa na chrupanie, pisanie na klawiaturze itp. 

Mizofonia objawy daje głównie w formie nadwrażliwości na dźwięki, a tej towarzyszy uczucie rozdrażnienia, poirytowania, złości. Emocje są czasem na tyle silne, że na skutek pojawienia się irytującego dźwięku pojawia się pocenie, przyspieszone oddychanie, drażliwość oraz czasem również szereg objawów związanych z podenerwowaniem. 

Diagnoza mizofonii

Niestety w przypadku schorzenia, jakim jest mizofonia, test specjalistyczny do diagnozy po prostu jeszcze nie powstał. Gdy podejrzeniem jest mizofonia, diagnostyka aktualnie opiera się głównie na wykluczeniu innych schorzeń, które mogłyby dawać podobne objawy. Nie ma bowiem jeszcze sprecyzowanych kryteriów, które mogłyby być pomocne w diagnostyce choroby. Diagnostyka różnicowa obejmuje między innymi zaburzenia lękowe, fonofobię, hiperkaluzję, chorobę afektywną dwubiegunową, a także zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. 

Jak leczyć mizofonię?

Wciąż niewiele wiadomo o dolegliwości, jaką jest mizofonia. Jak sobie radzić w przypadku jej wystąpienia? Niestety mizofonia należy do schorzeń, które nie zostały jeszcze dobrze poznane, stąd i jej leczenie jest dość trudne. Nie ma celowanego leku na schorzenie, jakim jest mizofonia. Leczenie zatem przede wszystkim obejmuje próby zrozumienia swojej choroby i naukę radzenia sobie z emocjami, które wywołują niektóre dźwięki. Znając zachowanie swojego mózgu przy obecności drażniących bodźców dźwiękowych, pacjent może przy współpracy z terapeutą wypracować pewne metody, które pomogą mu radzić sobie w tej sytuacji. Gdy w grę wchodzi mizofonia, leki niewiele pomogą – lepszym rozwiązaniem jest psychoterapia, w tym terapia poznawczo-behawioralna, czy też terapia habituacyjna. 

Pacjenci, którzy zmagają się z mizofonią, często stawiają na stopery do uszu, słuchawki z muzyką czy też słuchawki wygłuszające nieprzyjemne dźwięki. Pozwala im to funkcjonować na co dzień, jednak nie eliminuje problemu, a wręcz przyczyniać może się do większego wycofania chorego i jego samoizolacji, unikania wychodzenia z domu czy spędzania czasu z najbliższymi. Gdy w grę wchodzi mizofonia, terapia wymaga zaangażowania pacjenta i jego cierpliwości, jednak bardzo ważne jest również w tym przypadku wsparcie najbliższych. Mizofonik to nie osoba drażliwa i czepialska – to osoba chora, która potrzebuje zrozumienia.