Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?
Hipertrichoza, znana również jako syndrom wilkołaka, to rzadkie zaburzenie genetyczne, które charakteryzuje się nadmiernym owłosieniem ciała. Schorzenie to dotyka zarówno kobiety, jak i mężczyzn, niezależnie od wieku. W odróżnieniu od hirsutyzmu, który polega na występowaniu u kobiet owłosienia typu męskiego, hipertrichoza obejmuje nadmierne owłosienie na różnych częściach ciała, niezwiązane z typowymi wzorami płciowymi.
Spis treści
Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?
Hipertrichoza – co to jest?
Hipertrichoza to rzadka, genetyczna choroba, której głównym objawem jest nadmierne owłosienie na różnych częściach ciała. Niezwykle rzadko spotykana, dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiety, niezależnie od rasy czy wieku. Objawy te występują na skutek nieprawidłowego wzrostu włosów, co prowadzi do ich zbyt gęstego pokrycia na powierzchni skóry. W związku z tym pacjenci z hipertrichozą doświadczają znacznego dyskomfortu i często muszą zmagać się z problemami społecznymi wynikającymi z nietypowego wyglądu.
Hipertrichoza co to
Hipertrichoza dzieli się na dwie główne odmiany: wrodzoną oraz nabytą.
Wrodzona hipertrichoza jest spowodowana mutacjami genetycznymi, a objawy choroby występują od momentu narodzin. Nabyta hipertrichoza pojawia się w wyniku pewnych leków, zaburzeń hormonalnych lub jako objaw towarzyszący innym chorobom.
W przypadku hipertrichozy wyróżnia się także różne typy owłosienia, w zależności od struktury włosów, jakie występują na ciele pacjenta. Na przykład hipertrichoza lanuginosa charakteryzuje się obecnością drobnych, puszystych włosków zwanych lanugo, które zwykle pokrywają ciało noworodków, natomiast hipertrichoza terminalna objawia się obecnością grubych, długich i ciemnych włosów.
Leczenie choroby może przebiegać w różny sposób. Na środki farmaceutyczne może zostać wypisana e-recepta, która jest niezwykle pomocna, gdyż możemy ją dostać bez wychodzenia do lekarza.
Choroba wilkołaka
Znana również jako hipertrichoza uniwersalna, to niezwykle rzadka postać hipertrichozy, która cechuje się obfitym owłosieniem praktycznie całego ciała. Osoby dotknięte tą chorobą mają na skórze bardzo gęste i długie włosy, przypominające futro – często porównywane jest do postaci wilkołaków. Choroba wilkołaka może być uwarunkowana genetycznie. Może występować zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Leczenie tego rodzaju hipertrichozy jest trudne, a dostępne metody depilacji rzadko przynoszą długotrwałe rezultaty, co sprawia, że osoby dotknięte chorobą wilkołaka muszą borykać się z problemami związanymi z jej społecznym odbiorem.
Zespół Ambras
Zespół Ambras charakteryzuje się obecnością gęstego owłosienia na całym ciele, z wyjątkiem dłoni, stóp i błon śluzowych. W przeciwieństwie do choroby wilkołaka, włosy w zespole Ambras są bardziej miękkie i puszyste.
Hipertrichoza w Polsce jest rzadkim schorzeniem, brakuje jednak dokładnych statystyk dotyczących liczby osób dotkniętych tym zaburzeniem. Ze względu na swoją genetyczną naturę, występowanie hipertrichozy może być wyższe w niektórych rodzinach lub regionach, gdzie istnieje większe ryzyko przekazania mutacji.
Przyczyny hipertrichozy
Hipertrichoza to zjawisko występujące u ludzi w różnym wieku i płci, a jej przyczyny mogą być różnorodne. Wiele przypadków hipertrichozy wynika z zaburzeń genetycznych, ale mogą wystąpić także jako objaw innych chorób lub efekt uboczny niektórych leków. Różne rodzaje hipertrichozy, takie jak hipertrichoza u dzieci, hipertrichoza terminalna czy hipertrichoza meszkowa, mają swoje specyficzne przyczyny.
Hipertrichoza u dzieci
W przypadku hipertrichozy u dzieci, najczęściej ma to związek z mutacją genów. Wrodzona hipertrichoza występuje już od narodzin dziecka i jest wynikiem mutacji w określonych genach. Może wystąpić zarówno jako izolowany przypadek, jak i być dziedziczone. Ponadto, hipertrichoza u dzieci może być również skutkiem innych chorób, takich jak zespół nerczycowy, który może prowadzić do nadmiernego owłosienia.
Hipertrichoza terminalna
Hipertrichoza terminalna to postać hipertrichozy, która charakteryzuje się obecnością długich, grubych i ciemnych włosów. Przyczyną tego rodzaju choroby może być zarówno genetyczna predyspozycja, jak i zaburzenia hormonalne, zwłaszcza te związane z nadmierną produkcją męskich hormonów płciowych, takich jak androgeny. Innymi przyczynami hipertrichozy terminalnej mogą być zaburzenia przysadki mózgowej, guzy produkujące hormony, zaburzenia autoimmunologiczne lub stosowanie leków o działaniu hormonalnym, takich jak minoksydyl, stosowany w leczeniu łysienia androgenowego.
Hipertrichoza meszkowa
To występowanie nadmiernego owłosienia w okolicach mieszków włosowych. Może być spowodowana zaburzeniami w funkcjonowaniu tych struktur. Przyczyną tego rodzaju hipertrichozy może być m.in. zespół Klinefeltera, choroba niedokrwienna serca, cukrzyca czy niektóre schorzenia skórne, takie jak łuszczyca czy atopia. Hipertrichoza meszkowa może również być wynikiem stosowania niektórych leków, takich jak niesteroidowe leki przeciwzapalne, kortykosteroidy, czy leki przeciwcukrzycowe.
Jak objawia się hipertrichoza?
Głównym objawem jest nadmierne owłosienie na różnych częściach ciała. W zależności od wieku pacjenta, rodzaju hipertrichozy oraz płci, objawy mogą się różnić. Ważne jest zatem zrozumienie, jak przejawia się hipertrichoza u dzieci, dorosłych mężczyzn i kobiet, oraz jakie są różnice między hipertrichozą terminalną a meszkową.
W przypadku dzieci objawy hipertrichozy mogą się różnić w zależności od rodzaju choroby. Wrodzona hipertrichoza objawia się obecnością nadmiernego owłosienia na ciele już od momentu narodzin dziecka. Włosy mogą występować w miejscach, gdzie zwykle nie występuje u dzieci, takich jak plecy, ramiona czy twarz. U dzieci z hipertrichozą włosy mogą być również dłuższe i gęstsze niż u rówieśników. W niektórych przypadkach, nadmierne owłosienie może być także efektem ubocznym innych chorób lub leków.
U dorosłych mężczyzn i kobiet objawy hipertrichozy także mogą się różnić. W przypadku mężczyzn, nadmierne owłosienie może występować na twarzy, klatce piersiowej, plecach czy ramionach. U kobiet hipertrichoza może objawiać się wzmożonym owłosieniem na twarzy, ramionach, plecach czy piersi. Warto zauważyć, że objawy hipertrichozy u dorosłych mogą się nasilać z wiekiem. Nadmierne owłosienie może wystąpić w chorobach, takich jak zespół policystycznych jajników u kobiet czy niewłaściwy poziom androgenów u mężczyzn.
Metody leczenia hipertrichozy
Leczenie hipertrichozy zależy od przyczyny choroby. W przypadku hipertrichozy spowodowanej zaburzeniami hormonalnymi, leczenie może obejmować terapię hormonalną. Jeśli hipertrichoza jest efektem ubocznym stosowania leków, lekarz może zmienić dawkę lub zastąpić je innymi środkami. W przypadkach, gdy przyczyna hipertrichozy nie jest znana lub gdy jest ona wrodzona, leczenie może skupiać się na usuwaniu włosów za pomocą różnych metod, takich jak depilacja laserowa, elektroliza czy depilacja mechaniczna.
Leczenie farmakologiczne hipertrichozy może obejmować stosowanie glikokortykosteroidów, które mają działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe, co może pomóc w łagodzeniu objawów choroby. Ponadto, leki hormonalne, takie jak antyandrogeny, mogą być stosowane w celu regulacji poziomu hormonów odpowiedzialnych za wzrost owłosienia.
Leczenie laserowe i elektroliza — w przypadku pacjentów poszukujących długotrwałych rozwiązań, leczenie laserowe oraz elektroliza mogą być atrakcyjnymi opcjami. Leczenie laserowe polega na niszczeniu mieszków włosowych za pomocą wiązki światła, co prowadzi do redukcji owłosienia na leczonej powierzchni. Elektroliza to metoda, która polega na wprowadzeniu cienkiej igły do mieszka włosowego i przeprowadzeniu przez nią prądu o niskim natężeniu, co skutkuje zniszczeniem mieszków włosowych i trwałym usunięciem owłosienia. Obie metody mają swoje zalety i wady, dlatego wybór pomiędzy nimi powinien być dokonany po konsultacji z lekarzem specjalistą.
Czy hipertrichoza może wpływać na zdrowie psychiczne?
Hipertrichoza może wpływać na zdrowie psychiczne zarówno dzieci, jak i dorosłych. Związane z nią dolegliwości, takie jak odbieranie uwagi społecznej i wywoływanie dyskomfortu, mogą prowadzić do problemów emocjonalnych i niskiego poczucia własnej wartości. W celu zrozumienia tego zjawiska, warto przyjrzeć się wpływowi hipertrichozy na zdrowie psychiczne dzieci oraz dorosłych oraz możliwościom wsparcia psychologicznego i radzenia sobie z chorobą.
Dzieci dotknięte hipertrichozą mogą doświadczać różnych dolegliwości psychicznych związanych z tym stanem. Niezrozumienie ze strony rówieśników, drwiny czy wyśmiewanie mogą prowadzić do uczucia wyobcowania, lęku czy depresji. Ponadto, dzieci z hipertrichozą mogą borykać się z niską samooceną, co może wpływać na ich zdrowie psychiczne.
U dorosłych, hipertrichoza może wpływać na zdrowie psychiczne poprzez wprowadzanie dyskomfortu oraz wpływ na relacje interpersonalne. Osoby dotknięte hipertrichozą mogą odczuwać napięcie w relacjach z innymi, a także obawiać się odrzucenia czy osądu ze strony społeczeństwa. To może prowadzić do lęku, depresji, niskiej samooceny czy problemów związanych z wizerunkiem ciała.
Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?