Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?
Heterochromia to rzadka i zwykle niegroźna wada genetyczna, która sprawia, że oczy u ludzi lub zwierząt są różnokolorowe. Czym jest heterochromia? Jakie są jej rodzaje?
Spis treści
Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?
Co to jest heterochromia?
Heterochromia występuje wtedy, gdy dana osoba ma różnokolorowe oczy lub oczy, które mają więcej niż jeden kolor. Jest powszechna u niektórych zwierząt, ale rzadko spotyka się ją u ludzi. W większości przypadków nie powoduje to żadnych problemów. Często jest to po prostu nietypowe zjawisko spowodowane przez geny przekazane przez rodziców lub wydarzenie, które wpłynęło na oczy, gdy się rozwijały. W rzadkich przypadkach może to być objaw choroby, a wówczas należy udać się do specjalisty, żeby rozpocząć leczenie – operację czy farmakoterapię (wypisana zostanie recepta online na dany lek).
Rodzaje heterochromii
Tęczówka uzyskuje swój kolor z pigmentu zwanego melaniną. To sprawia, że oczy są niebieskie, zielone, brązowe lub orzechowe. Mniej melaniny prowadzi do jaśniejszego koloru, a więcej sprawia, że oczy są ciemniejsze.
Wyróżnia się trzy rodzaje heterochromii:
- Heterochromia całkowita (heterochromia iridis) – oznacza, że jedna tęczówka ma inny kolor niż druga. Na przykład można mieć jedno oko niebieskie, a drugie brązowe.
- Heterochromia częściowa (heterochromia iridium) – stan, w którym różne części jednej tęczówki mają różne kolory.
- Heterochromia centralna – występuje wtedy, gdy zewnętrzny pierścień tęczówki ma inny kolor niż reszta.
Heterochromia oczu – przyczyny
Większość przypadków heterochromii jest losowa i nie współwystępuje z żadnymi innymi problemami zdrowotnymi ani nie powoduje innych objawów. W rzadkich przypadkach jest symptomem innej wrodzonej (obecnej od urodzenia) choroby. Możliwe jest również rozwinięcie heterochromii w późniejszym życiu z powodu nowego, podstawowego stanu chorobowego, urazu oka lub zabiegu chirurgicznego, a nawet stosowania niektórych leków. Mowa wówczas o heterochromii nabytej.
Niektóre wrodzone choroby, które mogą powodować heterochromię obejmują:
- Piebaldyzm (bielactwo) – stosunkowo nieszkodliwy stan charakteryzujący się brakiem pigmentu w skórze, oczach i włosach. Ludzie z tym schorzeniem zwykle mają części włosów, skóry i oczy jaśniejsze niż normalnie.
- Choroba Hirschsprunga – stan, który atakuje jelito grube. Może wpływać na zmniejszenie liczby melaniny w tęczówce.
- Stwardnienie guzowate (zespół Bourneville’a) – rzadka choroba, która obejmuje powstawanie nienowotworowych guzów w wielu różnych narządach ciała, takich jak mózg, serce, skóra, nerki, oczy i płuca.
- Zespół Waardenburga – grupa chorób genetycznych, które powodują zmiany koloru oczu, skóry i włosów. Czasami prowadzi to również do utraty słuchu.
- Zespół Sturge-Webera – stan, w którym występują nieprawidłowości w mózgu, skórze i oczach spowodowane nieprawidłowym rozwojem niektórych naczyń krwionośnych. Osoby z tym schorzeniem zwykle mają znamię w kolorze wina porto, czyli różowawy, czerwonawy bądź purpurowy znak na twarzy.
- Zespół Parry’ego-Romberga – w tym stanie skóra, tkanki miękkie, mięśnie, a czasem kości po jednej stronie twarzy powoli słabną i zanikają. To bardzo rzadka choroba; osoby z nim również cierpią na napady padaczkowe.
- Zespół Hornera – choroba wynikająca z uszkodzenia połączeń nerwowych pomiędzy okiem a mózgiem.
- Choroba Blocha-Sulzbergera (nietrzymanie barwnika) – schorzenie obejmuje skórę, włosy, zęby, paznokcie, oczy, a także ośrodkowy układ nerwowy. Powoduje, że tęczówki mogą być znacznie ciemniejsze niż normalnie. Natomiast na skórze mogą pojawiać się liczne zmiany jak pęcherze, plamy, krosty i brodawki
- Zespół Chediaka-Higashiego – jest rzadką chorobą genetyczną. Towarzyszą jej nawracające infekcje, neuropatia obwodowa oraz zmiana koloru oczu i skóry.
Każda z poniższych sytuacji może spowodować rozwój heterochromii u osób, które się z nią nie urodziły:
- nerwiak zarodkowy,
- zespół Fuchsa,
- jaskra,
- czerniak oka,
- uraz oka,
- korzystanie z niektórych rodzajów kropli do oczu,
- operacje oka,
- cukrzyca.
Zasadniczo nie ma czynników ryzyka związanych z heterochromią, a także nie jest to choroba dziedziczna. Jednak możliwe jest posiadanie heterochromii z powodu chorób dziedzicznych, takich jak zespół Waardenburga i piebaldyzm. Jeśli dany problem zdrowotny powoduje heterochromię, lekarz może ją leczyć. W przeciwnym razie nie potrzeba leczenia.
Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?