Levoxa

Preparat Levoxa to dostępny wyłącznie na receptę antybiotyk, który stosowany jest u pacjentów w przypadku zakażeń bakteryjnych o różnym umiejscowieniu. Jego substancją czynną jest lewofloksacyna, więc lek Levoxa sprawdzi się w przypadku zakażeń mikroorganizmami wrażliwymi na ten antybiotyk chinolonowy. Środek Levoxa należy przyjmować ściśle według zaleceń lekarza, ponadto może mieć on poważne działania niepożądane (również długotrwałe bądź potencjalnie nieodwracalne). Co trzeba wiedzieć o stosowaniu leku Levoxa, jego wskazaniach, dawkowaniu i przeciwwskazaniach? Czy mogą go zażywać kobiety w ciąży i karmiące piersią? Z jakimi lekami preparat Levoxa nie może być stosowany i dlaczego? O czym jeszcze pacjent powinien wiedzieć, zanim rozpocznie terapię tym antybiotykiem?

Czym jest Levoxa i w jakim celu się go stosuje?

Lek Levoxa w formie tabletek to antybiotyk stosowany przy zakażeniach bakteryjnych. Substancją czynną leku Levoxa jest lewofloksacyna, będąca syntetycznym antybiotykiem fluorochinolonowym III generacji, o wysokiej aktywności w stosunku do bakterii G+ (działa na topoizomerazę IV), jednak mniejszej w stosunku do bakterii G- (działa na kompleks DNA/gyraza DNA). Lewofloksacyna ma działanie bakteriobójcze (zakłóca replikację DNA bakteryjnego), dlatego stosowana jest w przypadku różnego rodzaju zakażeń bakteryjnych.

Wskazania do zażycia leku Levoxa obejmują:

• zakażenia bakteryjne zatok,
• zakażenia bakteryjne płuc, jeśli pacjenci mają długotrwałe problemy z oddychaniem lub zdiagnozowane zapalenie płuc,
• zakażenia bakteryjne skóry i tkanki podskórnej (tkanek miękkich),
• zakażenia bakteryjne układu moczowego (np. pęcherza moczowego i nerek),
• długotrwałe zakażenia bakteryjne gruczołu krokowego,
• profilaktykę wąglika lub jego nasilenia w przypadku kontaktu pacjenta z bakteriami, które wywołują płucne objawy wąglika.

Dostępne są tabletki Levoxa o różnej zawartości substancji czynnej:

• Levoxa 250 mg, tabletki powlekane 10 szt.,
• Levoxa 500 mg, tabletki powlekane 10 szt.

E-recepta online na Levoxa

Jak wspomniano wyżej, farmaceuta wyda lek Levoxa w aptece tylko w sytuacji, gdy wystawiona będzie na niego e-recepta, co oznacza, że konieczny jest wcześniejszy kontakt z lekarzem. Recepta w czasie wizyty stacjonarnej i recepta online wystawiane są wyłącznie w sytuacji, gdy lekarz stwierdzi wskazania do zażywania leku przez pacjenta i jednocześnie wykluczy jakiekolwiek przeciwwskazania do terapii tym antybiotykiem. Należy mieć na uwadze, że recepta przez Internet na lek Levoxa, podobnie jak recepta otrzymywana w czasie wizyty stacjonarnej, ważna jest jedynie 7 dni od momentu jej wystawienia, gdyż takie zasady obejmują leki z grupy antybiotyków. Oczywiście w przypadku zakażeń bakteryjnych nie ma co zwlekać z wykupieniem leku (chyba że lekarz zaleci inaczej), gdyż powikłania chorób wywoływanych przez bakterie mogą być bardzo poważne i liczy się nie tylko dobrze dobrany antybiotyk, ale również czas jego wdrożenia.

Skład leku Levoxa

Levoxa to tabletki powlekane w kolorze różowym. Ich kształt jest owalny i są one obustronnie wypukłe. Z jednej strony tabletki posiadają linię podziału, a z drugiej strony znajduje się oznaczenie „L”. Tabletki o większej zawartości substancji czynnej są większe (16×8 mm) od tabletek o mniejszej zawartości substancji czynnej (13×6 mm). W skład jednej tabletki wchodzi 250 mg lub 500 mg lewofloksacyny w formie półwodnej lewofloksacyny. Składniki dodatkowe, które wchodzą w skład każdej tabletki Levoxa, wyszczególniono w ulotce dołączonej do preparatu – należy się z nią zapoznać, by sprawdzić, czy pacjent nie ma nadwrażliwości na którykolwiek ze składników leku, co stanowi przeciwwskazanie do jego zażycia. 

Dawkowanie leku Levoxa

Lek Levoxa powinien być przyjmowany doustnie podczas posiłku lub między posiłkami. Tabletkę połyka się, popijając wodą. Lekarz indywidualnie decyduje o dawkowaniu leku i czasie trwania terapii, biorąc pod uwagę rodzaj i miejsce zakażenia, a także jego stopień nasilenia. W przypadku odczucia przez pacjenta, że lek działa na niego za mocno lub za słabo, należy skonsultować się z lekarzem.

W ulotce dołączonej do tabletek Levoxa zaznaczono wskazania do dawkowania leku u pacjentów dorosłych i w podeszłym wieku z poszczególnymi zakażeniami:

• Zapalenie zatok: 500 mg raz na dobę (w jednej lub dwóch tabletkach, zależnie od stężenia substancji czynnej).
• Zakażenia płuc z długotrwałymi zaburzeniami oddychania: 500 mg raz na dobę (w jednej lub dwóch tabletkach, zależnie od stężenia substancji czynnej).
• Zapalenie płuc: 250 mg lub 500 mg raz lub dwa razy na dobę (w jednej lub dwóch tabletkach na dawkę, zależnie od stężenia substancji czynnej).
• Zakażenia układu moczowego: 250 mg lub 500 mg raz na dobę (jedna, dwie lub pół tabletki, zależnie od stężenia substancji czynnej).
• Zakażenia gruczołu krokowego: 500 mg raz na dobę (w jednej lub dwóch tabletkach, zależnie od stężenia substancji czynnej).
• Zakażenia skóry i tkanki podskórnej: 500 mg raz lub dwa razy na dobę (w jednej lub dwóch tabletkach na dawkę, zależnie od stężenia substancji czynnej).
• Kontakt z bakteriami, które wywołują płucną postać wąglika: 500 mg raz na dobę (w jednej lub dwóch tabletkach, zależnie od stężenia substancji czynnej).

W przypadku osób zmagających się z zaburzeniami czynności nerek, lekarz może zalecić inne dawkowanie. 

Jeżeli zdarzy się, że pacjent przypadkowo pominie dawkę leku, powinien przyjąć ją niezwłocznie, jednak jeśli zbliża się już czas przyjęcia kolejnej dawki, nie powinien przyjmować dawki zaległej. Nie wolno przyjmować dawki podwójnej leku, aby uzupełnić dawkę pominiętą. Jeżeli przypadkowo pacjent zażyje zbyt dużą dawkę leku, powinien natychmiast zgłosić się do szpitala, gdyż pojawić mogą się u niego poważne dolegliwości, w tym zawroty głowy, drgawki, zaburzenia świadomości, uczucie splątania, nudności, zgaga, zaburzenia pracy serca i drżenia mięśniowe.

Pacjent powinien zażywać lek Levoxa zgodnie z zaleceniami lekarza. Niedopuszczalne jest samodzielne modyfikowanie dawki lub czasu trwania terapii. Nie wolno ponadto odstawiać leku na własną rękę, nawet jeśli pacjent poczuje się chwilowo lepiej, ponieważ zbyt wczesne przerwanie terapii może wiązać się z nawrotem zakażenia, pogorszeniem stanu zdrowia pacjenta lub wykształceniem przez bakterie oporności na lek. 

Pacjent powinien pamiętać, że każda doustna antybiotykoterapia wymaga równoczesnego zażywania probiotyków. Konieczne jest to, by wzmocnić mikroflorę jelitową oraz ustabilizować jej skład, który może być poważnie zaburzony w związku z przyjmowaniem antybiotyku. Przyjmowanie probiotyków jest bardzo ważne, gdyż nieprawidłowy skład mikroflory jelitowej to większe prawdopodobieństwo zakażeń grzybiczych, słabszej odporności pacjenta i gorszego wchłaniania cennych składników. 

Działania niepożądane występujące przy stosowaniu leku Levoxa

Każdy lek, w tym także antybiotyk chinolonowy Levoxa, może wywoływać działania niepożądane, choć oczywiście nie muszą one pojawić się u każdego pacjenta. W ulotce szczegółowo omówiony został temat skutków ubocznych leku Levoxa – należy zapoznać się wnikliwie z opisem, by wiedzieć, na jakie dolegliwości należy zwrócić szczególną uwagę w trakcie antybiotykoterapii i po jej zakończeniu. 

Zgodnie z ulotką, antybiotyki chinolonowe, w tym również Levoxa, mają bardzo rzadkie, jednak ciężkie działania niepożądane, w tym także te długotrwałe (pacjenci zmagają się z nimi przez miesiące lub lata po terapii), a także te zaburzające sprawność pacjenta oraz potencjalnie nieodwracalne. Do takich skutków ubocznych zaliczyć można między innymi trudności w chodzeniu, bóle mięśni, ścięgien i stawów kończyn, różnego rodzaju odczucia (łaskotanie, mrowienie, pieczenie, kłucie, drętwienie), a także zaburzenia snu bądź pamięci, duże zmęczenie, zaburzenia wzroku, słuchu, węchu i smaku, a nawet depresję. 

Koniecznie należy przerwać terapię lekiem Levoxa i skontaktować się z lekarzem, jeśli pojawią się:

• Rzadkie działania niepożądane leku Levoxa (występujące u mniej niż 1 na 1000 pacjentów) to między innymi różnego typu reakcje alergiczne (w tym np. wysypka, obrzęk twarzy/warg/języka/gardła, a także trudności w połykaniu lub oddychaniu). Rzadko pojawiają się u pacjentów również drgawki, hipoglikemia oraz SIADH (niskie stężenie sodu i nieprawidłowe wydalanie wody). Pojawić mogą się również zaburzenia psychiczne, niepokój, koszmary lub dziwne sny, a także depresja, omamy, paranoja i reakcje psychotyczne i należy mieć na uwadze, że istnieje tu ryzyko pojawienia się myśli i prób samobójczych. Do rzadkich działań niepożądanych leku zaliczyć można również bóle i zapalenia ścięgien lub więzadeł, które mogą prowadzić do ich zerwania, ponadto dojść może do podwyższenia temperatury ciała, eozynofilii, wzrostu aktywności enzymów wątrobowych i powiększenia węzłów chłonnych. 
• Lek może wywoływać również skutki uboczne o nieznanej częstotliwości, czyli takiej, której nie da się określić na podstawie aktualnie dostępnych danych. Wspomnieć należy tu o ciężkich wysypkach skórnych (np. zespół Stevensa-Johnsona czy toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka), a także o uczuciu drętwienia, mrowienia, pieczenia bądź bólu. U pacjentów dojść może również do utraty apetytu, zaciemnienia moczu, świądu, zażółcenia białkówek i skóry, a także tkliwości brzucha, co może wiązać się z zaburzeniami czynności wątroby (w tym również z jej śmiertelnym uszkodzeniem). Trzeba wspomnieć również o wodnistej biegunce, zwłaszcza z krwią, skurczami żołądka i wysoką temperaturą, która może świadczyć o problemach z jelitami. 

Pilnie należy skontaktować się z lekarzem lub pogotowiem ratunkowym, jeżeli w czasie terapii lekiem Levoxa pojawi się u pacjenta silny ból brzucha, pleców lub klatki piersiowej, ponieważ może być to objaw tętniaka bądź rozwarstwienia aorty (ryzyko jest tu jeszcze większe, jeśli pacjent przyjmuje układowe kortykosteroidy). Bezwzględnego kontaktu z lekarzem lub pogotowiem wymagają również duszności, obrzęk kończyn dolnych bądź brzucha, a także kołatanie serca. Również w przypadku bólów i obrzęku stawów, stanu zapalnego bądź zerwania ścięgien koniecznie trzeba zgłosić się do lekarza i tu należy zaznaczyć, że objawy mogą pojawić się nawet kilka miesięcy po przerwaniu terapii lekiem Levoxa. Jeżeli ponadto u pacjenta pojawią się objawy neuropatii, w tym ból, mrowienie, pieczenie i osłabienie kończyn, koniecznie należy lek odstawić i zgłosić się do lekarza. Pilny kontakt ze specjalistą chorób oczu jest niezbędny również w przypadku pogorszenia wzroku lub zaburzenia widzenia. Bardzo ważne również, by pacjent niezwłocznie odstawił lek i zgłosił się do lekarza, jeśli w związku z terapią Levoxa zaobserwuje u siebie ciężkie reakcje skórne.

Inne działania niepożądane leku Levoxa, które wymagają konsultacji lekarskiej, jeśli będą się nasilać lub utrzymywać dłużej niż kilka dni to:

• Częste działania niepożądane leku Levoxa (występujące u mniej niż 1 na 10 pacjentów) obejmują problemy z układem pokarmowym (nudności, biegunka, wymioty), a także bóle i zawroty głowy, zaburzenia snu i podwyższenie poziomu enzymów wątrobowych.
• Niezbyt częste działania niepożądane leku Levoxa (występujące u mniej niż 1 na 100 pacjentów) obejmują zakażenia Candida, duszności, osłabienie, bóle stawów lub mięśni, leukopenię, eozynofilię, wysypkę i świąd, pokrzywkę, nadmierną potliwość, a także nieprawidłowe wyniki czynności wątroby lub pracy nerek. Niezbyt często pacjenci zgłaszają ponadto uczucie wirowania, drżenie, niepokój, senność, nerwowość i splątanie, a także bóle w okolicy żołądka, niestrawność bądź rozstrój żołądka, wzdęcia i gazy, zaparcia, utratę apetytu i zmiany odczuwania smaku. 
• Rzadkie działania niepożądane leku Levoxa (występujące u mniej niż 1 na 1000 pacjentów) obejmują gorączkę, neutropenię i trombocytopenię, a także parestezje i nadwrażliwość immunologiczną. Pojawić mogą się problemy ze słuchem lub widzeniem, a także zaburzenia pamięci, palpitacje serca, niedociśnienie i tachykardia. Rzadko pacjenci zgłaszają również zmiany czynności nerek (w tym niewydolność), a także rumieniowe plamy różnego typu oraz osłabienie mięśni.
• Działania niepożądane o nieznanej częstotliwości, czyli takiej, której nie da się określić na podstawie aktualnie dostępnych danych, to między innymi niedokrwistość i pancytopenia (spadek liczby wszystkich rodzajów krwinek). Dojść może również do bólu kończyn, pleców i klatki piersiowej, reakcji alergicznych płuc, zapalenia trzustki bądź wątroby, przemijającej utraty widzenia lub utraty słuchu, zapalenia oka, a także zapalenia naczyń krwionośnych, większej wrażliwości na światło słoneczne i promieniowanie UV, zapalenia stawów, łagodnego nadciśnienia wewnątrzczaszkowego czy problemów z poruszaniem się i chodzeniem. W ulotce zaznaczono, że skutki uboczne o nieznanej częstości występowania to również nieprawidłowy rytm serca (zbyt szybki bądź nieregularny), omdlenia, omamy węchowe lub utrata węchu bądź smaku, ponadto dojść może do zatrzymania krążenia, bólu gardła i gorączki. 

Lista skutków ubocznych w tej grupie jest dość obszerna, dlatego najlepiej zapoznać się z ulotką, która ma wyszczególnione wszystkie znane dotychczas skutki uboczne, które mogą pojawiać się w związku z terapią Levoxa. 

W ulotce zaznaczono, że zaobserwowanie działań niepożądanych leku, w tym zarówno tych, które opisane są w ulotce, jak również tych, które mogą wiązać się z antybiotykoterapią, jednak nie są wyszczególnione w ulotce, należy zgłaszać lekarzowi lub farmaceucie, ponadto można również takie skutki uboczne zgłaszać bezpośrednio do Departamentu, który zajmuje się monitorowaniem niepożądanych działań produktów leczniczych. Dane Departamentu znajdują się w ulotce. 

Przeciwwskazania do stosowania leku Levoxa

Preparat Levoxa nie powinien być stosowany przez wszystkich pacjentów, nawet jeśli mają ku temu ewidentne wskazania. Na etapie wywiadu medycznego lekarz ustali, czy lek można podać pacjentowi, wykluczając ewentualne przeciwwskazania. W ulotce Levoxa producent wymienił grupy pacjentów, które nie mogą stosować leku Levoxa, nie powinny go stosować lub mogą stosować lek jedynie przy zachowaniu szczególnych środków ostrożności. Zgodnie z ulotką, leku Levoxa nie mogą stosować pacjenci, którzy:

• Uczuleni są na substancję czynną Levoxa, czyli lewofloksacynę. 
• Mają nadwrażliwość na inne chinolony (poza lewofloksacyną), w tym np. na ofloksacynę, moksyfloksacynę i cyprofloksacynę. 
• Uczuleni są na substancje dodatkowe, które wchodzą w skład tabletek Levoxa. 
• Nie są dorośli, tzn. są dziećmi lub nastolatkami w okresie wzrostu. 
• W przeszłości mieli do czynienia z ciężkim działaniem niepożądanym w związku z terapią fluorochinolonami lub chinolonami.
• Zmagali się w przeszłości z padaczką.
• Mieli wcześniej problemy ze ścięgnami (np. zapalenie ścięgna) w związku z leczeniem chinolonami.
• Kobiety, które są w ciąży, podejrzewają wczesną ciążę.
• Kobiety, które karmią dziecko piersią.

W ulotce wspomniano również o licznych środkach ostrożności, które należy zachować w przypadku pacjentów, którzy mają lub mieli różnego rodzaju problemy zdrowotne, są w wieku podeszłym lub przyjmują niektóre leki. Koniecznie należy poinformować lekarza w wywiadzie medycznym, jeśli pacjent:

• ma 60 lat lub przekroczył ten wiek,
• miał przeszczep,
• zmaga się z problemami z nerkami lub wątrobą,
• miał choć raz drgawki,
• przyjmuje kortykosteroidy, 
• zmaga się z cukrzycą, gdyż antybiotyki chinolonowe mogą prowadzić do hiperglikemii lub hipoglikemii, a nawet śpiączki hipoglikemicznej,
• ma lub miał problemy ze zdrowiem psychicznym,
• przeszedł udar mózgu lub miał jego uraz i doszło do uszkodzenia mózgu,
• ma neuropatię obwodową,
• ma niedomykalność zastawek serca lub innego typu problemy z sercem (np. bradykardia, niewydolność serca, wydłużenie QT), a także gdy przeszedł zawał serca lub przyjmuje niektóre leki (antagoniści wit. K),
• choruje na miastenię,
• miał stwierdzone rozwarstwienie aorty/tętniaka aorty/dużej tętnicy obwodowej lub w jego rodzinie były przypadki rozwarstwienia aorty, tętniaka aorty bądź wrodzonej choroby zastawki serca, a także choroby naczyń krwionośnych,
• kiedykolwiek miał ciężką wysypkę skórną, złuszczającą się skórę lub pęcherze bądź owrzodzenia jamy ustnej, gdy przyjmował lewofloksacynę,
• ma niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.

W ulotce znajduje się pełny opis osób, które powinny zachować szczególne środki ostrożności przy zażywaniu leku. Spis jest bardzo obszerny, dlatego tak ważny jest etap rzetelnego wywiadu medycznego przed przepisaniem leku Levoxa.

Przyjmowanie leku Levoxa w czasie ciąży i przy karmieniu piersią

Zgodnie z ulotką, lek Levoxa nie może być podawany kobietom w ciąży i karmiącym piersią. Należy poinformować lekarza o ciąży lub jej podejrzeniu, a także o karmieniu piersią lub planowaniu rozpoczęcia karmienia piersią. 

Czy lek Levoxa można stosować z innymi lekami?

Antybiotyk Levoxa, ze względu na różnego rodzaju interakcje, nie może być stosowany z niektórymi lekami. Należy koniecznie poinformować lekarza o przyjmowanych przez pacjenta lekach (aktualnie, ostatnio lub lekach, które pacjent planuje zacząć przyjmować). Trzeba wiedzieć, że interakcje z innymi lekami mogą być dwukierunkowe, czyli lek Levoxa może zaburzać działanie niektórych leków i zwiększać ryzyko ich działań niepożądanych, ponadto również niektóre leki mogą zaburzać działanie leku Levoxa lub zwiększać ryzyko pojawienia się działań niepożądanych. 

Leki zwiększające ryzyko działań niepożądanych:

• Kortykosteroidy, które mogą zwiększać podatność pacjenta na zapalenia i uszkodzenia ścięgien, gdy stosowane są wraz z lekiem Levoxa.
• Cyklosporyna, której ryzyko działań niepożądanych jest większe, gdy stosowana jest wraz z lekiem Levoxa.
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), które zwiększają podatność pacjenta na pojawienie się drgawek, gdy stosowane są wraz z lekiem Levoxa.
• Warfaryna, która może zwiększać podatność pacjenta na krwawienia, jeśli stosowana jest wraz z lekiem Levoxa.
• Probenecyd, który w przypadku problemów z nerkami wymagać może mniejszej dawki, jeśli ma być stosowany z lekiem Levoxa.
• Teofilina, która może zwiększać podatność pacjenta na drgawki, jeśli stosowana jest wraz z lekiem Levoxa. 
• Cymetydyna, która w przypadku problemów z nerkami wymagać może mniejszej dawki, jeśli ma być stosowana z lekiem Levoxa.
• Leki wpływające na rytm serca, w tym leki antyarytmiczne, trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne i antybiotyki makrolidowe. 

Leki, które nie mogą być stosowane z lekiem Levoxa, gdyż mogą zaburzać jego działanie:

• Leki z żelazem, cynkiem, a także magnezem bądź glinem. 
• Sukralfat (podawany przy wrzodach żołądka).
• Dydanozyna (podawana przy zakażeniu HIV).

Lek Levoxa może zaburzać wyniki niektórych testów, w tym:

• testów na opioidy w moczu – możliwość fałszywie dodatniego wyniku,
• testów na gruźlicę – możliwość fałszywie ujemnego wyniku.

Jak przechowywać lek Levoxa?

Lek Levoxa powinien być przechowywany w miejscu, do którego nie mają dostępu dzieci. Nie ma w ulotce dodatkowych zaleceń dotyczących jego przechowywania, jednak należy wspomnieć, że nie można zażywać leku, gdy minie jego termin ważności, ponadto niewykorzystanego leku nie powinno się wrzucać do domowego pojemnika na śmieci, czy też tym bardziej do kanalizacji. Najlepiej skonsultować się z farmaceutą, który wskaże pacjentowi zasady bezpiecznej utylizacji leku.

O czym warto jeszcze wiedzieć, jeśli pacjent ma zażywać lek Levoxa?

Należy mieć dodatkowo na uwadze, że lek Levoxa może dawać działania niepożądane, które negatywnie wpływają na zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Mowa tu między innymi o osłabieniu koncentracji i szybkości reakcji, a także o zawrotach głowy, zaburzeniach widzenia, senności i uczuciu wirowania.

Jeśli pacjent zażywa lek Levoxa, musi również wiedzieć, że powinien w czasie terapii oraz przez następne 2 dni po jej zakończeniu unikać bezpośredniego promieniowania słonecznego. Związane jest to z większą wrażliwością skóry na słońce, w związku z czym pojawić może się mrowienie, oparzenie, a nawet duże pęcherze na skórze. W związku z tym pacjent powinien unikać opalania, a wychodząc z domu powinien stosować kremy z wysokim filtrem UV. Ważne również, by zasłaniać głowę i nosić ubranie, które będzie zasłaniało ręce i nogi.