Ginoring – system dopochwowy 3 saszetki

Napisano 15.04.2022 | Asystent Medyczny | Czas czytania: 10 min.

Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?

Wypełnij formularz w 5 minut ➡️

Ginoring to złożony środek antykoncepcyjny. System dopochwowy uwalnia do krwiobiegu niewielką etonogestrelu i etynyloestradiolu. To hormony płciowe, które hamują uwalnianie komórki jajowej i dzięki temu – zapobiegają zajściu w ciążę. Lek jest przeznaczony do stosowania u kobiet w wieku powyżej 18 lat, przed rozpoczęciem terapii z jego udziałem należy dokładnie zapoznać się z ulotką załączoną do opakowania. 

Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?

Wypełnij formularz w 5 minut ➡️

Co to jest Ginoring – system dopochwowy 3 saszetki (0,120 mg + 0,015 mg) /24 h? 

Ginoring – system dopochwowy 3 saszetki to złożony środek antykoncepcyjny, sprzedawany na receptę. Dopochwowy lek uwalnia do krwiobiegu niewielką ilość dwóch żeńskich hormonów płciowych, które hamują uwalnianie komórki jajowej – należą do nich etonogestrel i etynyloestradiol. 

Ginoring – postać farmaceutyczna

Lek Ginoring ma postać elastycznego, bezbarwnego pierścienia o średnicy zewnętrznej wynoszącej 54 mm. Poza Ginoring – system dopochwowy 3 saszetki na rynku jest dostępny także lek   Ginoring – system dopochwowy 1 saszetka. 

Ginoring – skład

Ginoring, (0,120 mg + 0,015 mg) /24 h zawiera hormony płciowe – 11,0 mg etonogestrelu oraz 3,474 mg etynyloestradiolu. Są one uwalniane do krwiobiegu przez 3 tygodnie, w średniej ilości odpowiednio 0,120 mg i 0,015 mg w ciągu doby. Pozostałe składniki to substancje pomocnicze: etylenu i octanu winylu kopolimer, 28% octanu winylu oraz poliuretan.

W jakim cel stosowny jest lek Ginoring – system dopochwowy? 

Ginoring to środek antykoncepcyjny, jest on stosowany w celu zapobiegania ciąży, podobnie jak tabletki antykoncepcyjne. Dopóki lek uwalnia do krwiobiegu hormony płciowe hamujące uwalnianie komórki jajowej, pacjentka nie może zajść w ciążę.

E-recepta online na Ginoring

Ginoring – system dopochwowy jest dostępny na receptę. Decyzja o przepisaniu leku jest podejmowana na podstawie indywidualnej oceny czynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Jeśli pacjentka chce kontynuować antykoncepcje tą metodą, nie musi się za każdym razem udawać na wizytę stacjonarną u lekarza. Dzięki rozwiązaniom takim jak recepta przez Internet na Ginoring – system dopochwowy można szybko wykupić kolejne opakowanie i korzystać dalej z tej samej formy zabezpieczenia przed zajściem w ciążę.  

Dawkowanie leku Ginoring – system dopochwowy

Lek Ginoring jest przeznaczony do stosowania u kobiet w wieku powyżej 18 lat. Po umieszczeniu w pochwie system terapeutyczny uwalnia hormony płciowe przez 3 tygodnie. Lekarz powinien poinstruować pacjentkę odnośnie tego, jak samodzielnie zakładać system dopochwowy Ginoring. Jego obowiązkiem jest także przypomnienie o konieczności regularnego sprawdzania obecności leku w pochwie, ponieważ w razie jego przypadkowego wypadnięcia, może dojść do obniżenia skuteczności antykoncepcyjnej. Po 3 tygodniach stosowania można usunąć Ginoring i wskazana jest tygodniowa przerwa na krwawienie z odstawienia. Po tym okresie można wznowić użytkowanie terapeutycznego systemu dopochwowego. Zużyty lek należy włożyć do saszetki i zutylizować zgodnie z informacją zawartą w ulotce załączonej do opakowania. 

Sposób użycia systemu Ginoring, gdy w poprzednim cyklu nie stosowano hormonalnego środka antykoncepcyjnego

W przypadku, gdy w poprzednim cyklu nie stosowano hormonalnych środków antykoncepcyjnych, można rozpocząć stosowanie systemu dopochwowego Ginoring pierwszego dnia cyklu (tj. w dniu wystąpienia miesiączki) lub pomiędzy 2. a 5. dniem cyklu. Jeśli kobieta podjęła decyzję o rozpoczęciu stosowania środka antykoncepcyjnego Ginoring pomiędzy 2-5 dniem cyklu, zalecane jest, aby przez pierwsze 7 dni stosować dodatkowo mechaniczną metodę antykoncepcji. 

Zamiana stosowanych do tej pory hormonalnych środków antykoncepcyjnych na system Ginoring 

Jeśli system Ginoring ma zastąpić złożone hormonalne środki antykoncepcyjne, rozpoczęcie terapii powinno nastąpić w dowolnym dniu cyklu, ale najpóźniej w dniu następującym po przerwie w stosowaniu tabletek antykoncepcyjnych lub po okresie stosowania tabletek zawierających placebo. Natomiast gdy system dopochwowy Ginoring ma zastąpić antykoncepcję zawierającą tylko progestagen, terapię można rozpocząć w dowolnym dniu. Stosowanie systemu dopochwowego Ginoring niezgodnie z zaleceniami producenta może zmniejszyć skuteczność antykoncepcyjną leku. 

Jeśli system dopochwowy Ginoring ma zastąpić antykoncepcję w postaci implantu lub systemu dopochwowego uwalniającego progestagen, należy go zacząć stosować w dniu usunięcia implantu. Natomiast w przypadku iniekcji progestagenu, wskazane jest, aby umieścić system w pochwie w dniu następnego zaplanowanego wstrzyknięcia. W wymienionych przypadkach zalecane jest, aby przez pierwsze 7 dni stosować dodatkowo mechaniczną metodę antykoncepcji.

Stosowanie systemu dopochwowego Ginoring po poronieniu w I trymestrze ciąży

Stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Ginoring po poronieniu w I trymestrze ciąży można rozpocząć natychmiast. 

Stosowanie systemu dopochwowego Ginoring po poronieniu w II trymestrze ciąży

Stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Ginoring po poronieniu w II trymestrze ciąży należy rozpocząć w czwartym tygodniu po utracie ciąży. Jeśli lek zostanie wprowadzony do pochwy później, wskazane jest, aby przez pierwsze 7 dni stosować dodatkowo mechaniczną metodę antykoncepcji.

Stosowanie systemu dopochwowego Ginoring po porodzie

Stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Ginoring po porodzie należy rozpocząć w czwartym tygodniu po narodzinach dziecka. Jeśli lek zostanie wprowadzony do pochwy później, wskazane jest, aby przez pierwsze 7 dni stosować dodatkowo mechaniczną metodę antykoncepcji.

Przedawkowanie leku Ginoring 

Brak doniesień o ciężkich szkodliwych działaniach związanych z przedawkowaniem hormonalnych środków antykoncepcyjnych. W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki systemu dopochwowego Ginoring mogą wystąpić symptomy takie jak nudności, wymioty czy też krwawienie z pochwy. Wtedy wskazane jest leczenie objawowe. 

Przerwanie stosowania systemu dopochwowego Ginoring 

Stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Ginoring można przerwać w dowolnym momencie. Jeśli kobieta chce po zrezygnowaniu z tej metody antykoncepcji zajść w ciążę, należy odczekać do pierwszej miesiączki i dopiero po niej rozpocząć starania o dziecko. 

Przeciwwskazania do stosowania Ginoring – system dopochwowy

Stosowanie systemu terapeutycznego dopochwowego Ginoring nie jest zalecane, gdy u pacjentki występuje jednocześnie kilka czynników ryzyka, zwiększających ryzyko zakrzepicy żylnej. Leku Ginoring nie należy stosować także razem z diafragmą, kapturkiem naszyjkowym lub prezerwatywą dla kobiet.

Inne przeciwwskazania do stosowania systemu dopochwowego Ginoring to: 

  • ciężka choroba wątroby zdiagnozowana obecnie lub w przeszłości, 
  • krwawienia z pochwy o nieznanej etiologii, 
  • migrena z ogniskowymi objawami neurologicznymi w wywiadzie,
  • nadwrażliwość na substancje czynne lub pomocnicze zawarte w systemie terapeutyczny, 
  • nowotwór wątroby (łagodny lub złośliwy) – przebyty w przeszłości lub zdiagnozowany obecnie,
  • występowanie lub ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (przebyta lub zdiagnozowana żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, predyspozycja dziedziczna do występowania żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej lub przebyty rozległy zabieg operacyjny związany z długotrwałym unieruchomieniem,
  • występowanie lub ryzyko tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych (zdiagnozowane lub przebyte tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, choroby naczyń mózgowych, objawy prodromalne w wywiadzie, stwierdzona dziedziczna lub nabyta skłonność do występowania tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych, 
  • wysokie ryzyko zaburzeń zakrzepowo-zatorowych tętnic z powodu występowania jednego z poważnych czynników ryzyka, takich jak cukrzyca z powikłaniami naczyniowymi, ciężkie nadciśnienie tętnicze lub ciężka dyslipoproteinemia,
  • zapalenie trzustki – przebyte lub zdiagnozowane obecnie, współwystępujące z ciężką hipertriglicerydemią, 
  • zdiagnozowanie nowotworu złośliwego narządów rodnych lub piersi, zależnego od hormonów płciowych.

W sytuacji, gdy u pacjentki występuje którykolwiek z powyższych stanów lub czynniki ryzyka, lekarz powinien omówić z pacjentką zasadność stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Ginoring. Jeżeli jakikolwiek z powyższych objawów wystąpi po raz pierwszy w okresie stosowania leku Ginoring lub dojdzie do pogorszenia stanu zdrowia, należy jak najszybciej usunąć system terapeutyczny dopochwowy i skonsultować się z lekarzem. 

Skutki uboczne i działania niepożądane do zastosowania leku Ginoring – system dopochwowy

Ginoring może powodować działania niepożądane tak jak każdy inny lek. Najczęstsze z nich, zgłaszane przez 5-6% kobiet stosujących hormony płciowe etonogestrel i etynyloestradiol to: ból głowy, upławy oraz zapalenie pochwy. Częstymi skutkami ubocznymi stosowania systemu dopochwowego Ginoring (zgłaszanymi przez mniej niż 1 na 10 kobiet stosujących lek) są także: 

  • bolesne miesiączkowanie, 
  • ból brzucha, 
  • ból w obrębie miednicy, 
  • depresja, 
  • nudności,
  • świąd w obrębie okolic intymnych 
  • tkliwość piersi, 
  • trądzik,
  • zmniejszenie popędu płciowego, 
  • zwiększenie masy ciała. 

Niezbyt częste działania niepożądane po stosowaniu Ginoring (zgłaszane przez mniej niż 1 na 100 kobiet stosujących lek) to:

  • biegunka, 
  • ból pleców,
  • ból kończyn,
  • ból w pochwie,
  • ból w trakcie stosunku,
  • brak miesiączki,
  • częstomocz,
  • drażliwość,
  • dyskomfort sromu i pochwy,
  • dyskomfort w obrębie miednicy,
  • dyskomfort w obrębie piersi,
  • dysplazja włóknistotorbielowata piersi,
  • guzek w piersi,
  • krwawienie w trakcie stosunku,
  • krwotok maciczny,
  • krwotoczne miesiączki,
  • łysienie,
  • nadżerka szyjki macicy,
  • niedoczulica,
  • nieprzyjemny zapach z pochwy,
  • obrzęk,
  • parcie na mocz,
  • polip szyjki macicy,
  • powiększenie piersi,
  • skurcz macicy,
  • skurcze mięśni,
  • suchość sromu i pochwy,
  • świąd,
  • wymioty,
  • wyprysk,
  • wysypka,
  • wzdęcia,
  • uczucie obecności ciała obcego w pochwie,
  • uczucie pieczenia w pochwie,
  • uczucie zmęczenia,
  • uderzenia gorąca,
  • zaburzenia widzenia,
  • zaburzenia w oddawaniu moczu,
  • zakażenia dróg moczowych
    zapalenie pęcherza moczowego,
  • zapalenie szyjki macicy, 
  • zaparcia,
  • zawroty głowy,
  • zespół napięcia przedmiesiączkowego,
  • złe samopoczucie,
  • zmienny nastrój,
  • zwiększenie apetytu, 
  • zwiększenie ciśnienia krwi. 

Rzadkie działania niepożądane po stosowaniu Ginoring (zgłaszane przez mniej niż 1 na 1 000 kobiet stosujących lek) to:

  • mlekotok, 
  • tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, 
  • żylna choroba zakrzepowozatorowa. 
  • Natomiast działania niepożądane po stosowaniu Ginoring o nieznanej częstości to:
  • dolegliwości prącia,
  • nasilenie objawów wrodzonego lub nabytego obrzęku naczynioruchowego, 
  • reakcje nadwrażliwości, w tym obrzęk naczynioruchowy i reakcja anafilaktyczna,
  • obrośniecie systemu terapeutycznego dopochwowego przez tkankę pochwy,
  • ostuda,
  • uszkodzenie pochwy.

Środki ostrożności przy zastosowaniu leku Ginoring – system dopochwowy

Decyzja o przepisaniu systemu terapeutycznego dopochwowego Ginoring powinna zostać podjęta na podstawie indywidualnego wywiadu oraz po przeprowadzeniu oceny czynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Przed rozpoczęciem stosowania systemu dopochwowego Ginoring (0,120 mg + 0,015 mg) /24 h należy także zapoznać się z informacjami dotyczącymi zakrzepów krwi. 

Ginoring – system dopochwowy jest zaliczany do złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Stosowanie produktów leczniczych tego typu wiąże się ze zwiększonym ryzykiem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Schorzenie to może być śmiertelne w nawet 2% przypadków. Ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej jest największe w ciągu pierwszego roku stosowania złożonej antykoncepcji hormonalnej. Ulega ono zwiększeniu także wtedy, gdy środki antykoncepcyjne są przyjmowane ponownie po przerwie wynoszącej 4 tygodnie lub więcej. 

W przypadku pacjentek stosujących złożoną antykoncepcję hormonalną ryzyko żylnych powikłań zakrzepowo-zatorowych może znacząco wzrosnąć w przypadku występowania dodatkowych czynników ryzyka. Należą do nich: 

  • długotrwałe unieruchomienie, 
  • dodatni wywiad rodzinny w kierunku żylnych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych,
  • otyłość (BMI większe niż 30 kg/m2),
  • poważny uraz skutkujący długotrwałym unieruchomieniem,
  • schorzenia związane z żylną chorobą zakrzepowo-zatorową – niedokrwistość sierpowatokrwinkowa, nowotwór, przewlekłe zapalne choroby jelit, toczeń rumieniowaty układowy, zespół hemolityczno-mocznicowy, 
  • rozległy zabieg operacyjny,
  • tymczasowe unieruchomienie, np. podczas ponad 4-godzinnej podróży samolotem, 
  • wiek powyżej 35 lat, 
  • zabieg operacyjny w obrębie kończyn dolnych lub miednicy, 
  • zabieg neurochirurgiczny. 

Choroba zakrzepowo-zatorowa to niejedyne możliwe powikłanie wynikające ze stosowania antykoncepcji hormonalnej. Dowiedziono także, że u kobiet, które stosują hormonalne środki antykoncepcyjne, istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych lub incydentów naczyniowo-mózgowych, które mogą być śmiertelne w skutkach. Zaliczają się do nich np. udar lub zawał mięśnia sercowego. 

W przypadku pacjentek stosujących złożoną antykoncepcję hormonalną ryzyko wystąpienia tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych lub incydentów naczyniowo-mózgowych może znacząco wzrosnąć w przypadku występowania dodatkowych czynników ryzyka. Należą do nich: 

dodatni wywiad rodzinny w kierunku tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych lub incydentów naczyniowo-mózgowych,

  • migrena,
  • otyłość (BMI powyżej 30 kg/m2),
  • palenie papierosów, 
  • schorzenia związane ze zdarzeniami niepożądanymi w obrębie naczyń – cukrzyca, dyslipoproteinemia, iperhomocysteinemia, migotanie przedsionków, toczeń rumieniowaty układowy oraz wady zastawkowe serca,
  • wiek powyżej 35 lat, 
  • zdiagnozowane nadciśnienie tętnicze. 

Długotrwałe stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych może stanowić także czynnik rozwoju: 

  • nowotworu wątroby (w tym także takich, które mogą prowadzić do zagrażających życiu krwawień do jamy brzusznej),
  • raka piersi,
  • raka szyjki macicy (dotyczy kobiet zakażonych wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV)), 
  • zapalenia trzustki (dotyczy kobiet z hipertriglicerydemią lub wywiadem rodzinnym w tym kierunku). 

Stosowanie systemu dopochwowego Ginoring po porodzie lub poronieniu w II trymestrze

Jeśli system dopochwowy Ginoring zastosowano później niż w 4 tygodniu po porodzie lub poronieniu w II trymestrze i nie zastosowano antykoncepcji mechanicznej, a doszło do stosunku, przed rozpoczęciem terapii należy wykluczyć ciążę lub poczekać do wystąpienia pierwszej miesiączki.

Stosowanie systemu dopochwowego Ginoring po dłuższej przerwie

Jeśli pacjentka miała dłuższą przerwę w stosowaniu leku Ginoring, powinna jak najszybciej założyć nowy system dopochwowy oraz przez następne 7 dni stosować mechaniczne metody antykoncepcji, takie jak prezerwatywa. Przed rozpoczęciem terapii konieczne jest także upewnienie się, że kobieta nie jest w ciąży, warto także mieć świadomość, że założenie nowego systemu terapeutycznego dopochwowego oznacza rozpoczęcie następnego, trzytygodniowego okresu jego stosowania. 

Postępowanie w sytuacji, gdy system Ginoring wypadnie z pochwy

Istnieją doniesienia o samoistnym wypadnięciu systemu terapeutycznego dopochwowego Ginoring. Do takiej sytuacji może dojść podczas stosunku, gdy u pacjentki wystąpiły zaparcia lub w trakcie usuwania tamponu. Nieumiejętne założenie systemu dopochwowego także może poskutkować jego wypadnięciem. Jeśli system terapeutyczny dopochwowy Ginoring znajdzie się czasowo poza pochwą, należy go umyć w zimnej lub letniej wodzie i jak najszybciej ponownie założyć. O skuteczności antykoncepcyjnej decyduje czas spędzony poza pochwą. Jeśli jest on krótszy niż 3 godziny, nie powinno to mieć wpływu na skuteczność leku. W przeciwnym wypadku należy dodatkowo zastosować mechaniczne metody antykoncepcji, takie jak prezerwatywa lub nawet zakupić nowe opakowanie leku. Założenie nowego systemu terapeutycznego dopochwowego jest jednoznaczne z rozpoczęciem trzytygodniowego okresu jego stosowania. Kiedy Ginoring znajdował się poza pochwą przez czas niemożliwy do określenia, należy wziąć pod uwagę możliwość ciąży. Przed założeniem nowego systemu terapeutycznego dopochwowego trzeba się co do tego upewnić poprzez wykonanie testu ciążowego. 

Postępowanie w sytuacji, gdy system Ginoring był stosowany dłużej niż 4 tygodnie

Jeśli system dopochwowy Ginoring był stosowany dłużej niż 4 tygodnie, jego skuteczność antykoncepcyjna może być zmniejszona. Założenie nowego systemu terapeutycznego należy poprzedzić wykonaniem testu ciążowego. 

Stosowanie systemu dopochwowego Ginoring w przypadku długotrwałego unieruchomienia

W sytuacji, gdy dojdzie do sytuacji, która wymaga długotrwałego unieruchomienia pacjentki (np. wskutek poważnego urazu albo rozległego zabiegu operacyjnego lub neurochirurgicznego), zalecane jest przerwanie stosowania terapeutycznego systemu dopochwowego Ginoring na co najmniej 4 tygodnie przed planowanym zabiegiem i niewznawianie terapii do 2 tygodni od czasu powrotu do sprawności ruchowej. Jeśli pacjentka nie zastosuje się do tych wskazań, należy rozważyć leczenie przeciwzakrzepowe, ponieważ ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej jest znacznie zwiększone. 

Stosowanie systemu dopochwowego Ginoring w przypadku kobiet o dodatnim wywiadzie rodzinnym w kierunku żylnych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych

W sytuacji, gdy lekarz podejrzewa, że pacjentka ma predyspozycję genetyczną, która zwiększa ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, wskazana jest konsultacja ze specjalistą. Bez niej nie można podjąć decyzji o rozpoczęciu stosowania złożonej antykoncepcji hormonalnej.  

Stosowanie systemu dopochwowego Ginoring w przypadku kobiet ze zdiagnozowaną cukrzycą

Jeśli pacjentka stosująca system dopochwowy Ginoring choruje na cukrzycę, powinna ona pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarską. W szczególności ważna jest kontrola podczas pierwszych kilku miesięcy stosowania.

System dopochwowy Ginoring a ochrona przed chorobami przenoszonymi drogą płciową

Lek Ginoring nie zabezpiecza przed wirusem HIV ani innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową.

System dopochwowy Ginoring a kontrola krwawień

Jeśli pacjentka stosująca system dopochwowy Ginoring chce przesunąć lub opóźnić w czasie wystąpienie krwawienia z odstawienia, może pominąć tygodniową przerwę w stosowaniu leku i założyć od razu nowy system terapeutyczny. Następnie zalecane jest, aby powrócić do normalnego stosowania Ginoring, z zachowaniem przerwy na krwawienie z odstawienia. Inny sposób na kontrolę krwawienia to skrócenie przerwy w stosowaniu systemu terapeutycznego – im jest ona krótsza, tym większe prawdopodobieństwo braku krwawienia z odstawienia po usunięciu Ginoring. Dopiero w czasie stosowania następnego systemu terapeutycznego dopochwowego może wystąpić krwawienia śródcykliczne lub plamienia.

System dopochwowy Ginoring a zmniejszona kontrola cyklu

Podczas stosowania systemu terapeutycznego dopochwowego Ginoring mogą występować nieregularne krwawienia (plamienia i krwawienia śródcykliczne). Nie stanowią one powodu do niepokoju, chyba że są nowym objawem – wtedy konieczne jest wykluczenie ciąży oraz jest diagnostyka w kierunku choroby nowotworowej. Gdy Ginoring nie był stosowany zgodnie z zaleceniami i pojawia się spodziewane krwawienie z odstawienia, należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży. Dopiero po wykluczeniu poczęcia można kontynuować stosowanie tej formy antykoncepcji. 

Czy Ginoring – system dopochwowy może być przyjmowany z innymi lekami? 

Niektóre leki mogą wchodzić w interakcję z systemem dopochwowym Ginoring. Z tego powodu należy powiadomić lekarza o wszystkich lekach (wydawanych na receptę, bez recepty oraz ziołowych) przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o tych, które pacjentka planuje stosować. 

Lek Ginoring – system dopochwowy w czasie ciąży i karmienia piersią

Stosowanie leku Ginoring a ciąża

Lek Ginoring nie powinien być stosowany w czasie ciąży. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy się upewnić, że pacjentka nie jest w czasie ciąży. A jeśli w okresie jego stosowania dojdzie do poczęcia, trzeba usunąć jak najszybciej system terapeutyczny i skonsultować się z lekarzem. 

Stosowanie leku Ginoring a karmienie piersią

Lek Ginoring nie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią, ponieważ może on zmniejszać ilość pokarmu oraz zmieniać jego skład. Jeśli pacjentka chce korzystać z tej metody antykoncepcji, należy się skonsultować z lekarzem. 

Interakcje leku Ginoring – system dopochwowy z innymi lekami

Przeciwwskazane jest stosowanie jednocześnie systemu dopochwowego Ginoring i leków zawierających: 

  • dasabuwir, ombitaswir, parytaprewir lub rytonawir, 
  • glekaprewir/pibrentaswir.

Możliwe są interakcje systemu dopochwowego Ginoring z produktami leczniczymi lub ziołowymi, które indukują enzymy mikrosomalne. Efektem przyjmowania produktów takich jak: bosentan, felbamat, fenytoina, fenobarbital, gryzeofulwina, karbamazepina, okskarbazepina, prymidon, ryfampicyna, rytonawir, topiramat czy też leki ziołowe zawierające ziele dziurawca zwyczajnego, może być zmniejszona skuteczność antykoncepcyjna). Na czas przyjmowania tego typu produktów leczniczych oraz do 28 dni po ich odstawieniu pacjentka powinna stosować dodatkowo mechaniczne metody antykoncepcji. Następny system terapeutyczny dopochwowy należy założyć natychmiast, pomijając tygodniową przerwę. Natomiast jeśli kobieta przyjmuje długotrwale produkty lecznicze lub ziołowe, które indukują enzymy mikrosomalne, zalecane są inne metody antykoncepcji (niehormonalne). 

Inne produkty lecznicze, które mogą wchodzić w interakcję z systemem dopochwowym Ginoring (skutkując zaburzeniami hormonalnymi, zaburzeniami metabolizmu leków, a także zmniejszoną skutecznością antykoncepcyjną) to: 

  • inhibitory proteazy HIV (np. nelfinawir), 
  • leki przeciwgrzybicze stosowane dopochwowo,
  • leki stosowane w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C (np. boceprewir, telaprewir),
  • nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy (np. newirapina), 
  • silne lub umiarkowane inhibitory CYP3A4 (np. diltiazem, erytromycyna, flukonazol, itrakonazol, ketokonazol, klarytromycyna). 

Potrzebujesz e-Recepty lub L4 ?

Wypełnij formularz w 5 minut ➡️

Informacje zawarte w dziale „Blog" serwisu NaszaRecepta.pl należy traktować jedynie jako informacyjno-edukacyjne. Treści te i porady w nich zawarte nie mogą w żadnym wypadku zastąpić bezpośredniego kontaktu z lekarzem i nie powinny być również uznawane za profesjonalną poradę medyczną. Wydawca serwisu NaszaRecepta nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystywanie porad z materiałów informacyjno-edukacyjnych bez wcześniejszej konsultacji ze specjalistą.