A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
Brak wyników
Nie ma leku,
którego szukasz?
Skorzystaj z E-recepty 24h
E-konsultacja Lekarska w 5 minut.
Niepewne kontakty seksualne, w tym współżycie z osobami, których stan zdrowia nie jest nam znany, zwiększają prawdopodobieństwo zarażenia się chorobami przenoszonymi drogą płciową. Osoby, które są szczególnie aktywne seksualnie i często zmieniają partnerów seksualnych, powinny wykonywać regularnie badania w kierunku chorób wenerycznych, których wyniki jasno stwierdzą obecność patogenów (bakterii, wirusów, grzybów, pasożytów). Trzeba wspomnieć, że problemy z chorobami wenerycznymi dotyczą zarówno mężczyzn, jak i kobiet, a testy na choroby weneryczne pozwolą w porę wykryć problem i po konsultacji z lekarzem wdrożyć odpowiednie leczenie. Jakie testy na choroby przenoszone drogą płciową można wykonać, jaki materiał potrzebny jest do pobrania i co warto o nich wiedzieć?
Spis treści
Najczęściej występujące choroby weneryczne
Choroby przenoszone drogą płciową to powszechny problem, który dotyczy zwykle osób aktywnych seksualnie, które miewają wielu partnerów i zabezpieczają się nieodpowiednio (bądź wcale). Rozprzestrzenianiu się chorób wenerycznych bez wątpienia sprzyja zmiana obyczajów społecznych – w dzisiejszych czasach społeczeństwo jest znacznie bardziej otwarte i dziś niewiele młodych osób szokują przygodne stosunki seksualne z nowo poznanym partnerem, ponadto częsta zmiana partnerów seksualnych dotyczy obojga płci. Tego typu ryzykowne zachowania seksualne znacznie zwiększają ryzyko zakażenia się chorobą weneryczną. Zakazić można się zarówno przez stosunek waginalny, jak i oralny czy analny. Wyróżnić można wiele chorób przenoszonych drogą płciową – podzielić można je na choroby bakteryjne, wirusowe, pasożytnicze oraz grzybicze. Do najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową zaliczyć można:- AIDS – jest to choroba wywoływana przez wirusa HIV, czyli ludzki wirus niedoboru odporności. Do zakażenia może dojść nie tylko podczas kontaktów seksualnych, aczkolwiek jest to bardzo częsta droga przekazywania infekcji.
- Kiła (syfilis) – to choroba, wywoływana przez krętek lady (Treponema pallidum), czyli bakterię, która jest szczególnie niebezpieczna w ciąży i może powodować wady neurologiczne u noworodków. Bakterie kiły szybko przez krew rozprzestrzeniają się po całym organizmie i mogą obejmować wiele narządów, uszkadzając system nerwowy lub układ krążenia, doprowadzając do utraty wzroku, a nawet do zaburzeń psychicznych.
- Rzeżączka – choroba bakteryjna, którą wywołują dwoinki rzeżączki. Pojawia się tu ropny wyciek z cewki moczowej, a także pieczenie bądź ból przy oddawaniu moczu, ponadto u kobiet mogą pojawić się mętne upławy.
- Świerzb – choroba pasożytnicza, która objawia się uporczywym swędzeniem oraz obecnością zmian skórnych w postaci wykwitów.
- HPV – choroba związana z zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego, która może wiązać się ze zmianami brodawkowymi lub powstawaniem kłykcin kończystych, ponadto może prowadzić również do nowotworów, w tym zwłaszcza do raka prącia i raka szyjki macicy.
- Opryszczka narządów płciowych – zwykle wywoływana jest przez wirusa opryszczki HSV2. Choroba objawia się powstawaniem pęcherzyków w narządach płciowych, które pękają i tworzą rany, przez co łatwiej o zakażenie również innymi chorobami wenerycznymi. Opryszczka jest wskazaniem do cesarskiego cięcia, gdyż może dojść do okołoporodowego zakażenia dziecka, co może prowadzić do powstawania u niego zmian skórnych, utraty wzroku, zapalenia opon mózgowych, a nawet do śmierci.
- Chlamydioza – choroba bakteryjna, która często przebiega bezobjawowo, ale w niektórych przypadkach (lub zaawansowanym stadium choroby) wywołuje stan zapalny narządów rodnych. Jej powikłania mogą prowadzić między innymi do bezpłodności lub poważnych powikłań w ciąży.
- Rzęsistkowica – choroba pasożytnicza wywoływana przez pierwotniaka, jakim jest rzęsistek pochwowy. Wiąże się z poważnym stanem zapalnym dróg rodnych, któremu towarzyszą pieniste, żółtozielone upławy o nieprzyjemnym zapachu, a także ból przy oddawaniu moczu. Infekcja zwiększa prawdopodobieństwo zarażenia innymi chorobami wenerycznymi, może prowadzić do niepłodności lub powikłań ciążowych, a także może zakażać dziecko w czasie porodu.
- Wirusowe zapalenie wątroby typu B i C (wirusy HBV i HCV) – choć choroba nie dotyczy samych narządów płciowych, można zarazić się nią przez kontakty seksualne. Objawy WZW B mogą obejmować zażółcenie skóry, ból w podżebrzu i powiększenie wątroby. Na WZW C wskazywać może natomiast ból głowy i mięśni, gorączka, wymioty i apatia, ponadto w obu tych chorobach pojawić może się odbarwiony stolec. Diagnostycznie wykonuje się badanie na przeciwciała HBs lub oznacza się przeciwciała anty-HCV.
- Grzybica (drożdżyca/kandydoza) – choroba grzybicza wywoływana najczęściej przez grzyby z rodzaju Candida. Objawia się zaczerwienieniem, swędzeniem i pieczeniem dróg rodnych, a także serowatą wydzieliną.
Dlaczego testowanie się pod kątem chorób wenerycznych jest tak ważne?
Choroby weneryczne wciąż są tematem tabu, więc wiele osób unika testowania się ze wstydu, tymczasem właściwa diagnoza i prawidłowo wdrożone leczenie to w tym przypadku podstawa. Testom na choroby przenoszone drogą płciową powinny poddawać się wszystkie osoby, które odbywały stosunek seksualny z osobą o niepewnym stanie zdrowia lub zwłaszcza z osobą, u której potem wykryto daną infekcję (jednak w przypadku przygodnych stosunków seksualnych często o tym osoby te nie są informowane). Właśnie dlatego w przypadkach dużej aktywności seksualnej lub posiadania wielu partnerów, testy na choroby weneryczne dobrze wykonywać przynajmniej raz w roku – nawet jeśli nie towarzyszą przy tym żadne objawy zakażenia. Oczywiście na choroby weneryczne testowane powinny być również kobiety planujące ciążę i kobiety ciężarne, gdyż powikłania nieleczonych infekcji w tym przypadku mogą być bardzo poważne. Ze względu na to, że choroby przenoszone drogą płciową mogą być zarówno bakteryjne i grzybowe, jak i wirusowe czy pasożytnicze, właściwa diagnoza to podstawa skutecznego leczenia. Kiłę (która jest chorobą bakteryjną) będzie się bowiem leczyć inaczej niż świerzb (pasożytniczy), kandydozę (grzybiczą) czy opryszczkę (wirusową). Zależnie od otrzymanych wyników, lekarz zdecyduje, jakie leczenie będzie u pacjenta najskuteczniejsze, a także ustali dawkowanie leków i badania kontrolne.Objawy chorób wenerycznych. Kiedy zgłosić się po test?
Wiele chorób wenerycznych może przebiegać bezobjawowo przez dłuższy czas (nawet przez lata), a w tym czasie można niestety świadomie przenosić infekcję na innych. Bezobjawowy przebieg infekcji wenerycznych jest bardzo niebezpieczny nie tylko ze względu na możliwość zarażania partnerów seksualnych, ale również z tego względu, że rozwijające się infekcje (i nieleczone, gdyż pacjent o nich zwykle nie wie) mogą prowadzić do poważnych powikłań.Jakiekolwiek objawy związane z prawdopodobieństwem choroby wenerycznej warto, dla własnego zdrowia, kontrolować – między innymi przez testy na choroby weneryczne. Szczególnym sygnałem alarmowym powinno być pojawienie się takich objawów jak:- ból podbrzusza,
- ból jąder,
- dolegliwości bólowe w trakcie stosunku seksualnego,
- niepokojąca wydzielina z pochwy/penisa,
- narośle bądź brodawki w okolicy intymnej,
- wysypka narządów rodnych, owrzodzenia, pęcherze i inne zmiany skórne,
- świąd (swędzenie) lub pieczenie okolic intymnych,
- objawy ze strony układu moczowego, w tym ból lub pieczenie przy oddawaniu moczu, parcie na pęcherz.
Testy na choroby weneryczne dostępne na receptę. Jak działają?
Warto wiedzieć, że po zgłoszeniu się do lekarza pierwszego kontaktu z objawami choroby, nie jest możliwe, by otrzymać skierowanie na testy na choroby weneryczne. Pacjent może być wówczas skierowany do dermatologa lub wenerologa, a na wizytę u takiego lekarza trzeba zwykle poczekać. Ze względu na konieczność długiego czekania na specjalistę, wiele osób decyduje się wykonać badania na choroby weneryczne na własną rękę – w laboratorium lub w domu. Ich cena nie jest przytłaczająca, a możliwość szybkiego wdrożenia leczenia jest w tych przypadkach bardzo ważna.Rodzaje testów wykrywających choroby weneryczne. Teksty z krwi, test domowe
Jak wspomniano wyżej, wyróżnić można zarówno testy laboratoryjne na choroby przenoszone drogą płciową, jak i domowe testy na choroby weneryczne:- Testy laboratoryjne stanowią najpewniejszą metodę diagnozy chorób wenerycznych. Najczęściej wykonuje się testy serologiczne z krwi, które wykrywają przeciwciała IgM i IgG przeciw drobnoustrojom, ponadto wyróżnić można również badania bakteriologiczne lub molekularne PCR, które wykonuje się w oparciu o próbki wymazów (wymaz błony śluzowej, zmian na skórze, wydzieliny), a także badania histopatologiczne, do których potrzebne są wycinki zmian skórnych pobrane od pacjenta, ponadto wykonuje się również badania moczu.
- Domowe testy na choroby weneryczne kupić można w aptece. Ich zaletą jest to, że wykonuje się je w zaciszu domowym, więc pacjent nie musi obawiać się krępującej wizyty u lekarza czy w laboratorium. Wiarygodność tego typu techniki jest jednak mniejsza, ponadto w przypadku wyniku dodatniego, należy dla pewności i tak wykonać badanie laboratoryjne w celu potwierdzenia zakażenia.